debauch | (vt) ล่อลวงให้ทำผิดศีลธรรม (คำเป็นทางการ), Syn. seduce |
debauchee | (n) คนที่ล่อลวงคนอื่นไปสู่สิ่งที่ไม่ดี (คำเป็นทางการ) |
debauchery | (n) พฤติกรรมที่ผิดศีลธรรมทางโลกีย์, See also: ความหมกมุ่นในโลกีย์, การล่อลวงให้ทำผิด, Syn. indulgence |
debauch | (ดิบอค') { debauched, debauching, debauches } vt. ทำชั่ว, ทำให้เสื่อมทราม, ล่อลวงไปกระทำการชำเรา vi., n. (การ) เสเพล, ปล่อยเนื้อปล่อยตัว, มั่วโลกีย์มึนเมา, See also: debauchment n. ดูdebauch |
debauchee | (เดบ'บอชี) n. ผู้ลุ่มหลงในสุรายาเมา, ผู้ลุ่มหลงในโลกียวิสัย, การล่อลวงไปในทางเสีย |
debauch | (vt) กระทำชั่ว, เสเพล, ทำให้เสื่อมทราม, ทำลายความบริสุทธิ์ |
debauchery | (n) การกระทำชั่ว, การเสเพล, การมึนเมา, การเสพสุรา |
debauchery | ความเสเพล, ความหมกมุ่นทางเพศ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
สำมะเลเทเมา | (v) debauch, See also: dissipated, Example: ตลอดเวลาที่ข้าพเจ้าอยู่ในเมืองกรุง ข้าพเจ้าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยสำมะเลเทเมา กินอยู่เที่ยวเตร่คบเพื่อนเที่ยวกลางคืนตลอด, Thai Definition: ประพฤติตัวเหลวไหลไม่มีสาระเพราะดื่มเหล้าหรือมักมากในกามเป็นต้น |
คนเจ้าชู้ | [khon jaochū] (n, exp) EN: womanizer ; philanderer ; playboy ; man of loose morals FR: coureur de jupons [ m ] ; don Juan [ m ] ; play-boy [ m ] ; libertin [ m ] ; dépravé [ m ] ; débauché [ m ] ; personne aux moeurs relâchées [ f ] |
debauche | |
debauchery |
debauch | |
debauched | |
debauchee | |
debauches | |
debauchees | |
debauchery | |
debauching | |
debaucheries |
Debauch | v. t. & i. Learning not debauched by ambition. Burke. [ 1913 Webster ] A man must have got his conscience thoroughly debauched and hardened before he can arrive to the height of sin. South. [ 1913 Webster ] Her pride debauched her judgment and her eyes. Cowley. [ 1913 Webster ] |
Debauch | n. [ Cf. F. débauche. ] The first physicians by debauch were made. Dryden. [ 1913 Webster ] Silenus, from his night's debauch, |
Debauched | a. Dissolute; dissipated. “A coarse and debauched look.” Ld. Lytton. [ 1913 Webster ] |
Debauchedly | adv. In a profligate manner. [ 1913 Webster ] |
Debauchedness | n. The state of being debauched; intemperance. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
Debauchee | n. [ F. débauché, n., properly p. p. of débaucher. See Debauch, v. t. ] One who is given to intemperance or bacchanalian excesses; a man habitually lewd; a libertine. [ 1913 Webster ] |
Debaucher | n. One who debauches or corrupts others; especially, a seducer to lewdness. [ 1913 Webster ] |
Debauchery | n.; The republic of Paris will endeavor to complete the debauchery of the army. Burke. [ 1913 Webster ] Oppose . . . debauchery by temperance. Sprat. [ 1913 Webster ] |
Debauchment | n. The act of corrupting; the act of seducing from virtue or duty. [ 1913 Webster ] |
Debauchness | n. Debauchedness. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
どら | [dora] (n-pref, n) (1) loafing; indolent; lazy; debauched; profligate; (int) (2) hey [Add to Longdo] |
淫逸;淫佚 | [いんいつ, in'itsu] (n, adj-na) debauchery [Add to Longdo] |
淫乱 | [いんらん, inran] (adj-na, adj-no) debauched; lewd; lascivious; lecherous; salacious; wild [Add to Longdo] |
漁色 | [ぎょしょく, gyoshoku] (n) lechery; debauchery; philandering [Add to Longdo] |
酒池肉林 | [しゅちにくりん, shuchinikurin] (n) sumptuous feast; debauch [Add to Longdo] |
女道楽 | [おんなどうらく, onnadouraku] (n) womanizing; debauchery; philandering [Add to Longdo] |
大尽 | [だいじん, daijin] (n) rich person; millionaire; debauchee [Add to Longdo] |
耽溺;酖溺 | [たんでき, tandeki] (n, vs) (1) indulgence (e.g. in alcohol, women, etc.); (2) debauchery; dissipation [Add to Longdo] |
放蕩 | [ほうとう, houtou] (n, vs, adj-na) (See 放蕩息子) dissipation; prodigality; debauchery [Add to Longdo] |
放蕩三昧 | [ほうとうざんまい, houtouzanmai] (n) being absorbed in self-indulgent pleasures; giving oneself up to debauchery and dissipation [Add to Longdo] |