27 ผลลัพธ์ สำหรับ defecates

หรือค้นหา: -defecates-, *defecates*, defecate

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น defecate

Oxford Advanced Learners Dictionary

defecates	(vi) /d e1 f @ k ei t s/ /เด๊ะ เฝอะ เข่ ถึ สึ/ /dˈefəkeɪts/
defecate	(vi) /d e1 f @ k ei t/ /เด๊ะ เฝอะ เข่ ถึ/ /dˈefəkeɪt/
defecated	(vi, vi) /d e1 f @ k ei t i d/ /เด๊ะ เฝอะ เข่ ถิ ดึ/ /dˈefəkeɪtɪd/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

defecate	(vi) กำจัดของเสียออกจากร่างกายทางทวารหนัก, See also: อุจจาระ
defecate	(vt) ขับถ่าย (คำทางการ), See also: ถ่ายของเสีย, Syn. excrete, pass, void
defecate	(vi) ขับถ่าย (คำทางการ), See also: ถ่ายของเสีย, Syn. excrete, pass, void

Hope Dictionary

defecate

(เดฟ'ฟะเคท) vi. ถ่ายอุจจาระ. vt. ขจัดสิ่งโสโครกออก., See also: defecation n. ดูdefecate defecator n. ดูdefecate

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

ขี้	(v) defecate, See also: evacuate, have an evacuation, Syn. ถ่าย, อึ, ถ่ายอุจจาระ, Example: ทำไมเพื่อนแกขี้นานจัง คนอื่นเขารออยู่นะโว้ย, Thai Definition: ขับถ่ายของเสียหรือกากอาหารจากร่างกายออกมาทางทวารหนัก, Notes: (ปาก)
ขับถ่าย	(v) defecate, See also: purge, excrete, Syn. ถ่าย, ระบาย, Example: พยาบาลรายงานว่าคนไข้ขับถ่ายเป็นปกติ, Thai Definition: รุหรือระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกจากร่างกาย
อึ	(v) shit, See also: defecate, Syn. ขี้, ถ่าย, ถ่ายอุจจาระ, Notes: (ปาก)
ถ่ายอุจจาระ	(v) defecate, See also: evacuate, Syn. ปลดทุกข์, อึ, ขี้, ไปทุ่ง, ถ่ายอาจม, อุจจาระ, Example: แม่จะจำกัดบริเวณและเวลาให้เขาถ่ายอุจจาระให้เป็นที่และเป็นเวลา, Thai Definition: ขับถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

ขับถ่าย	[khapthāi] (v) EN: defecate ; purge ; excrete FR: éliminer ; rejeter
ขี้	[khī] (v) EN: defecate ; go to the toilet ; shit ; go to stool ; loosen the bowels FR: déféquer ; aller à la selle ; se soulager ; chier (vulg.) ; crotter (fam.)
ไปถ่าย	[pai thāi] (v, exp) EN: go to stool ; defecate ; move the bowels ; relieve oneself
ไปทุ่ง	[pai thung] (v, exp) EN: go to stool ; defecate ; move the bowels ; relieve oneself FR: déféquer
ถ่ายอุจจาระ	[thāi-utjāra] (v) EN: defecate ; move one's bowels ; poop ; do a poo ; evacuate FR: déféquer

Oxford Advanced Learners Dictionary

defecate	(vi) /d e1 f @ k ei t/ /เด๊ะ เฝอะ เข่ ถึ/ /dˈefəkeɪt/
defecated	(vi, vi) /d e1 f @ k ei t i d/ /เด๊ะ เฝอะ เข่ ถิ ดึ/ /dˈefəkeɪtɪd/
defecates	(vi) /d e1 f @ k ei t s/ /เด๊ะ เฝอะ เข่ ถึ สึ/ /dˈefəkeɪts/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Defecate

a. [ L. defaecatus, p. p. of defaecare to defecate; de- + faex, faecis, dregs, lees. ] Freed from anything that can pollute, as dregs, lees, etc.; refined; purified. [ 1913 Webster ]

Till the soul be defecate from the dregs of sense. Bates. [ 1913 Webster ]

Defecate

v. t. [ imp. & p. p. Defecated; p. pr. & vb. n. Defecating. ] 1. To clear from impurities, as lees, dregs, etc.; to clarify; to purify; to refine. [ 1913 Webster ]

To defecate the dark and muddy oil of amber. Boyle. [ 1913 Webster ]

2. To free from extraneous or polluting matter; to clear; to purify, as from that which materializes. [ 1913 Webster ]

We defecate the notion from materiality. Glanvill. [ 1913 Webster ]

Defecated from all the impurities of sense. Bp. Warburton. [ 1913 Webster ]

Defecate

v. i. 1. To become clear, pure, or free. Goldsmith. [ 1913 Webster ]

2. To void excrement. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary

屙	[ē, ㄜ, 屙] defecate #43,664 [Add to Longdo]

Time: 0.0384 seconds, cache age: 9.421 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/