digressive | (adj) ซึ่งนอกเรื่อง, See also: ซึ่งเบี่ยงเบน |
digressively | (adv) อย่างนอกเรื่อง, See also: อย่างเบี่ยงเบน |
digressive | adj. ซึ่งวกวนนอกประเด็น |
Digressive | การพูดนอกเรื่อง [การแพทย์] |
digressive | (adj) of superficial relevance if any, Syn. tangential |
digressive | (adj) (of e.g. speech and writing) tending to depart from the main point or cover a wide range of subjects, Syn. excursive, rambling, discursive |
Digressive | a. [ Cf. F. digressif. ] Departing from the main subject; partaking of the nature of digression. Johnson. [ 1913 Webster ] |
Digressively | adv. By way of digression. [ 1913 Webster ] |