dishonor | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความขายหน้า, ความอับอาย, ความอัปยศ, Syn. shame, infamy, abasement, Ant. grace, honor |
dishonor | (vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอายขายหน้า, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor |
dishonest | (adj) ไม่ซื่อสัตย์, See also: ไม่ตรงไปตรงมา, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่สุจริตใจ, ไม่จริงใจ, Syn. untruthful, deceitful, slippery, Ant. ethicle, moral |
dishonour | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Syn. shame, infamy, Ant. grace, honor |
dishonour | (vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอาย, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor |
dishonorable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty, Ant. ethical, moral |
dishonorably | (adv) อย่างน่าอับอาย, See also: อย่างน่าขายหน้า |
dishonourable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty |
dishonest | (ดิสออน'นิสทฺ) adj. ไม่ซื่อสัตย์, ไม่สุจริต, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่ตรงไปตรงมา, Syn. deceitful, perfidious, Ant. honest |
dishonesty | (ดิสออน'นิสที) n. ความไม่ซื่อสัตย์, ความไม่สุจริต, การกระทำที่ไม่สุจริต, การหลอก, การลวง, Syn. fraud |
dishonor | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace |
dishonour | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace |
dishonourable | (ดิสออน'เนอระเบิล) adj. น่าอับอาย, น่าขายหน้า, ต่ำช้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง., See also: disnourably adv. ดูdishonourable, Syn. ignoble, corrupt |
dishonoured cheque | n. เช็คสปริง, เช็คไม่มีเงิน |
dishonest | (adj) ไม่สุจริต, ไม่ซื่อสัตย์, ไม่น่าไว้ใจ, กังฉิน |
dishonesty | (n) ความไม่สุจริต, ความไม่ซื่อสัตย์, ความหลอกลวง |
dishonour | (n) ความไม่มีเกียรติ, ความเสียชื่อเสียงเกียรติยศ |
dishonour | (vt) ทำให้เสื่อมเกียรติ, ทำให้อัปยศอดสู, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้ขายหน้า |
dishonour of bill | การบอกปัดไม่รับรองตั๋วเงิน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
dishonourable discharge | การให้ออกเพราะประพฤติเสื่อมเสีย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
dishonoured bill | ตั๋วเงินขาดความเชื่อถือ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
มิชอบ | (adv) dishonestly, See also: illegitimately, deceitfully, Syn. ไม่ดี, ไม่ถูกต้อง, Ant. ชอบ, Example: รูปแบบการกระทำของเขาเข้าข่ายประพฤติมิชอบในหน้าที่ราชการ |
ขายชื่อ | (v) betray away somebody's name, See also: dishonor, Syn. ขายชื่อเสียง, Example: อาชญากรรายนี้ได้ขายชื่อบริษัทที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจประเภทเดียวกัน, Thai Definition: เอาชื่อเข้าแลกในทำนองขาย |
ความอัปยศ | (n) dishonour, See also: disgrace, ignominy, shamefulness, opprobrium, Syn. ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Example: ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ |
คอรัปชั่น | (n) corruption, See also: dishonesty, defraudation, swindle, Syn. การฉ้อราษฎร์บังหลวง, การกินสินบน, Example: รัฐมนตรีคนหนึ่งพูดถึงเรื่องการทุจริตคอรัปชั่นในวงการรัฐบาลระหว่างมีการอภิปรายที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, Notes: (อังกฤษ) |
สกปรก | (adj) dirty, See also: dishonest, crooked, fraudulent, unscrupulous, unsporting, Ant. สะอาด, Example: เขาเชื่อว่าเจ้านายของเขาไม่ได้หาเสียงด้วยวิธีสกปรกอย่างที่ใครๆ กล่าวหา, Thai Definition: ที่ไม่บริสุทธิ์, ต่ำช้า น่ารังเกียจ |
อาสัตย์ | (adj) dishonest, See also: faithless, perfidious, sly, treacherous, Syn. อสัตย์, กลับกลอก, Ant. สัตย์ซื่อ, ซื่อสัตย์, Thai Definition: ไม่ซื่อตรง |
ความทุจริต | (n) dishonesty, See also: corruption, Syn. การคดโกง, การฉ้อฉล, Ant. ความสุจริต, ความซื่อสัตย์, Example: รัฐบาลกำลังถอนรากความทุจริตในวงราชการ |
ทุจริต | (adj) dishonest, See also: crooked, underhanded, venal, fraudulent, Syn. ไม่ซื่อตรง, มีเล่ห์เหลี่ยม, ไม่ซื่อสัตย์, Ant. สุจริต, ซื่อสัตย์, Notes: (บาลี) |
ไม่จริงใจ | (adj) insincere, See also: dishonest, two-faced |
อัปยศ | [appayot] (n) EN: shame ; disgrace ; dishonour ; ignomity FR: honte [ f ] |
อัปยศอดสู | [appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour |
ฉ้อฉล | [chøchon] (adj) EN: deceptive ; fraudulent ; dishonest |
การกระทำอันไม่สุจริต | [kān kratham an mai sutjarit] (n, exp) EN: dishonest action |
ความเสื่อมเสีย | [khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit |
ไม่จริงใจ | [mai jingjai] (adj) EN: insincere ; dishonest ; two-faced FR: hypocrite ; malhonnête |
ไม่สุจริต | [mai sutjarit] (adj) EN: dishonestly |
ไม่ถูกต้อง | [mai thūktǿng] (adv) EN: dishonestly |
มิชอบ | [michøp] (adv) EN: dishonestly ; illegitimately ; deceitfully ; improperly ; wrongly ; unfustifiably FR: malhonnêtement |
หมิ่น | [min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace FR: diffamer ; insulter ; humilier |
dishon | |
dishong | |
dishonor | |
dishonest | |
dishonesty | |
dishonored | |
dishonestly | |
dishonorable |
dishonest | |
dishonour | |
dishonesty | |
dishonours | |
dishonestly | |
dishonoured | |
dishonesties | |
dishonouring | |
dishonourable | |
dishonourably |
dishonest | (adj) deceptive or fraudulent; disposed to cheat or defraud or deceive, Syn. dishonorable, Ant. honest |
dishonestly | (adv) in a corrupt and deceitful manner, Syn. venally, deceitfully, Ant. honestly |
dishonesty | (n) the quality of being dishonest, Ant. honesty |
dishonesty | (n) lack of honesty; acts of lying or cheating or stealing, Syn. knavery |
dishonor | (n) a state of shame or disgrace, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonor | (n) lacking honor or integrity, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonor | (v) bring shame or dishonor upon, Syn. shame, dishonour, attaint, disgrace, Ant. honor |
dishonor | (v) refuse to accept, Syn. dishonour, Ant. honor |
dishonorable | (adj) lacking honor or integrity; deserving dishonor, Syn. dishonourable, Ant. honorable |
dishonorable discharge | (n) a discharge from the armed forces for a grave offense (as sabotage or espionage or cowardice or murder) |
Dishonest | v. t. [ Cf. OF. deshonester. ] To disgrace; to dishonor; I will no longer dishonest my house. Chapman. [ 1913 Webster ] |
Dishonest | a. [ Pref. dis- + honest: cf. F. déshonnête, OF. deshoneste. ] Inglorious triumphs and dishonest scars. Pope. [ 1913 Webster ] Speak no foul or dishonest words before them [ the women ]. Sir T. North. [ 1913 Webster ] Dishonest with lopped arms the youth appears, To get dishonest gain. Ezek. xxii. 27. [ 1913 Webster ] The dishonest profits of men in office. Bancroft. [ 1913 Webster ] |
Dishonestly | adv. In a dishonest manner. [ 1913 Webster ] |
Dishonesty | n. [ Cf. OF. deshonesté, F. déshonnêteté. ] |
Dishonor | v. t. Nothing . . . that may dishonor |
Dishonor | n. [ OE. deshonour, dishonour, OF. deshonor, deshonur, F. déshonneur; pref. des- (L. dis-) + honor, honur, F. honneur, fr. L. honor. See Honor. ] It was not meet for us to see the king's dishonor. Ezra iv. 14. [ 1913 Webster ] His honor rooted in dishonor stood. Tennyson. [ 1913 Webster ] |
Dishonorable | a. [ Cf. F. déshonorable. ] He that is dishonorable in riches, how much more in poverty! Ecclus. x. 31. [ 1913 Webster ] To find ourselves dishonorable graves. Shak. -- |
Dishonorary | a. Bringing dishonor on; tending to disgrace; lessening reputation. Holmes. [ 1913 Webster ] |
Dishonorer | n. One who dishonors or disgraces; one who treats another indignity. Milton. [ 1913 Webster ] |
不名誉事物 | [不 名 誉 事 物 / 不 名 譽 事 物] dishonor [Add to Longdo] |
不诚实 | [不 诚 实 / 不 誠 實] dishonest [Add to Longdo] |
不正 | [ふせい, fusei] (adj-na, n) injustice; unfairness; iniquity; impropriety; irregularity; dishonesty; illegality; fraud; (P) #4,391 [Add to Longdo] |
傷(P);疵;瑕;創 | [きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo] |
汚し | [よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo] |
汚す(P);穢す | [よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo] |
汚名 | [おめい, omei] (n) stigma; dishonour; dishonor; infamy; (P) [Add to Longdo] |
横着 | [おうちゃく, ouchaku] (adj-na, n, vs) dishonesty; laziness; cunning; (P) [Add to Longdo] |
顔に泥を塗る | [かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo] |
顔汚し | [かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo] |
非良心的 | [ひりょうしんてき, hiryoushinteki] (adj-na) unscrupulous; dishonest; irresponsibly done (work, etc.) [Add to Longdo] |
不義理 | [ふぎり, fugiri] (adj-na, n) dishonesty; injustice; dishonor; dishonour; ingratitude [Add to Longdo] |