embittering | |
embitter | |
embitters | |
embittered | |
embitterment | |
embitterments |
embitter | (vt) ทำให้ผู้อื่นขมขื่น, See also: ทำให้ผู้อื่นทุกข์ทรมาน, Syn. rankle, sour |
embitter | (เอมบิท'เทอะ) vt. ทำให้ขมขึ้น, ทำให้รู้สึกขม, ทำให้เคืองแค้น., See also: embitterer n. ดูembitter embitterment n. ดูembitter, Syn. imbitter |
embitter | (vt) ทำให้ขมขื่น, ทำให้ทุกข์ระทม, ทำให้เคืองแค้น |
แผลเก่า | (n) trauma, See also: embitterment, Syn. ความเจ็บช้ำ, ความช้ำชอกใจ, Example: เขาคงโกรธฉันมาก เพราะฉันเผลอพูดเรื่องที่เป็นแผลเก่าของเขา, Thai Definition: ความเจ็บช้ำที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม, Notes: (สำนวน) |
ขมขื่น | (v) feel bitter, See also: be embittered, be painful, Syn. ขื่นขม, ทุกข์ใจ, ระทมใจ, ชอกช้ำ, ตรอมตรม, Example: ฉันรู้ดีว่าแม่ขมขื่นเพียงไรกับการพูดจากระทบกระเทียบเสียดสีของพ่อ |
ขมขื่น | [khomkheūn] (v) EN: feel bitter ; be embittered ; be painful FR: être amer |
embitter | |
embittered |
embitter | |
embitters | |
embittered | |
embittering | |
embitterment | |
embitterments |
embitter | (v) cause to be bitter or resentful, Syn. envenom, acerbate |
embitterment | (n) the state of being embittered |
Disembitter | v. t. To free from [ 1913 Webster ] |
Embitter | v. t. To make bitter or sad. See Imbitter. [ 1913 Webster ] |
Embitterment | n. The act of embittering; also, that which embitters. [ 1913 Webster ] |
加剧 | [加 剧 / 加 劇] to intensify; to sharpen; to accelerate; to aggravate; to exacerbate; to embitter #6,417 [Add to Longdo] |
愤恨 | [愤 恨 / 憤 恨] to hate; hatred; to resent; embittered #31,014 [Add to Longdo] |
Verbitterung { f } | Verbitterungen { pl } | embitterment | embitterments [Add to Longdo] |
verbittern | verbitternd | verbittert | verbittert | verbitterte | to embitter | embittering | embitters | embittered | embittered [Add to Longdo] |