fealty | (n) ความจงรักภักดี, See also: ความซื่อสัตย์, Syn. fidelity, loyalty |
feal | (ฟีล) adj. ซื่อสัตย์, ซึ่งตรง, จงรักภักดี, |
fealty | (ฟี' อัลที) n. ความจงรักภักดี, ความซื่อสัตย์ |
fealty | (n) ความจงรักภักดี, ความซื่อสัตย์, ความภักดี |
fealty | |
fealty |
fealty | |
fealties |
feal | a. [ OF. feal, feel, feeil, fedeil, F. fidèle, L. fidelis faithful, fr. fides faith. See Faith. ] Faithful; loyal. [ Obs. ] Wright. [ 1913 Webster ] |
fealty | n. [ OE. feaute, OF. feauté, fealté, feelté, feelteit, fr. L. fidelitas, fr. fidelis faithful. See Feal, and cf. Fidelity. ] He should maintain fealty to God. I. Taylor. [ 1913 Webster ] Makes wicked lightnings of her eyes, and saps Swore fealty to the new government. Macaulay. [ 1913 Webster ] ☞ |