ill-mannered | (adj) ซึ่งไม่มีมารยาท, See also: ไม่สุภาพ, หยาบคาย, Syn. ill-bred, impolite, rude, Ant. polite, well-bred |
ill-mannered | (อิล'แมน'เนอร์ดฺ) adj. ซึ่งมีมารยาทเลว, ไม่สุภาพ, หยาบคาย, Syn. impolite |
ill-mannered | He is an ill-mannered man. |
ill-mannered | You will be taken for an ill-mannered person if you do so. |
ม้าดีดกะโหลก | (n) ill-mannered woman, See also: girl of impolite manner, Syn. ผู้หญิงแก่น, Example: แม้แม่จะฝึกกิริยามารยาทเธอมากเพียงไร เธอก็ยังเป็นม้าดีดกะโหลกอยู่เช่นเดิม, Thai Definition: ผู้หญิงที่มีกิริยากระโดกกระเดก ลุกลน หรือไม่เรียบร้อย, Notes: (สำนวน) |
ill-mannered |
ill-mannered | (adj) socially incorrect in behavior, Syn. unmannerly, rude, bad-mannered, unmannered |
Ill-mannered | a. Impolite; rude; displaying socially incorrect behavior. |
がさつ | [gasatsu] (adj-na) (1) crude; unrefinded; coarse; rough; (2) ill-mannered; rude; insensitive; tactless; boorish [Add to Longdo] |
暴慢 | [ぼうまん, bouman] (adj-na, n) ill-mannered; overbearing [Add to Longdo] |
無作法;不作法 | [ぶさほう, busahou] (adj-na, n) ill-mannered; rude [Add to Longdo] |