| insensate | (adj) ไร้ความรู้สึก, See also: ไม่มีความเข้าใจ, ขาดสติ, ไม่มีเหตุผล, โง่, ไม่ปรานี, Syn. callous, unfeeling |
| insensate | (adj) ไม่มีความรู้สึก, อำมหิต, โหดเหี้ยม, ไม่ปรานี, ขาดสติ |
| insensate |
| insensately | (adv) in an insensate manner |
| Insensate | a. [ L. insensatus. See In- not, and Sensate. ] Wanting sensibility; destitute of sense; stupid; foolish. [ 1913 Webster ] The silence and the calm The meddling folly or insensate ambition of statesmen. Buckle. -- |
