25 ผลลัพธ์ สำหรับ interlocutor
/อิน เถ่อ (ร) ล้า ขึ เหยอะ เถ่อ (ร)/     /IH2 N T ER0 L AA1 K Y AH0 T ER0/     /ˌɪntɜːʴlˈɑːkjətɜːʴ/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -interlocutor-, *interlocutor*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
interlocutor(n) คู่สนทนา (คำทางการ), See also: คู่คุย, เพื่อนคุย, คนที่คุยด้วย, Syn. dialogist, conversationalist
interlocutor(n) ตัวแทนเจรจา, See also: ตัวแทนในการต่อรอง คำทางการ
interlocutory(adj) ซึ่งมีลักษณะของการสนทนา, See also: ซึ่งมีลักษณะของการอภิปราย

Hope Dictionary
interlocutor(อินเทอลอค'คิวเทอะ) n. ผู้สนทนา, ผู้เจรจา, Syn. conversationalist

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
interlocutory appealการอุทธรณ์คำสั่งระหว่างพิจารณา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
interlocutory injunctionคำสั่งห้ามของศาลระหว่างพิจารณา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
interlocutory judgmentคำพิพากษาในบางประเด็นก่อน (ก. แองโกล-แซกซอน) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
interlocutory motionคำร้องระหว่างพิจารณา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
interlocutory orderคำสั่งระหว่างพิจารณา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
interlocutory proceedingsกระบวนพิจารณาเบื้องต้น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
interlocutory relief; interim reliefวิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
คู่สนทนา(n) interlocutor, See also: conversationalist, talker, speaker, discourser, colloquist, Syn. คู่คุย, เพื่อนคุย, Example: หลังจากที่ได้ไปร่วมงานโรงเรียนด้วยกัน อาจารย์สุวนิจและอาจารย์สมชายก็กลายเป็นคู่สนทนากัน, Count Unit: คู่

CMU Pronouncing Dictionary
interlocutor
 /IH2 N T ER0 L AA1 K Y AH0 T ER0/
/อิน เถ่อ (ร) ล้า ขึ เหยอะ เถ่อ (ร)/
/ˌɪntɜːʴlˈɑːkjətɜːʴ/
interlocutors
 /IH2 N T ER0 L AA1 K Y AH0 T ER0 Z/
/อิน เถ่อ (ร) ล้า ขึ เหยอะ เถ่อ (ร) สึ/
/ˌɪntɜːʴlˈɑːkjətɜːʴz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
interlocutor
 (n) /i2 n t @ l o1 k y u t @ r/ /อิน เถอะ เลาะ ขึ หยุ เถิ่ร/ /ˌɪntəlˈɒkjʊtər/
interlocutors
 (n) /i2 n t @ l o1 k y u t @ z/ /อิน เถอะ เลาะ ขึ หยุ เถอะ สึ/ /ˌɪntəlˈɒkjʊtəz/

WordNet (3.0)
interlocutor(n) the performer in the middle of a minstrel line who engages the others in talk, Syn. middleman
interlocutor(n) a person who takes part in a conversation, Syn. conversational partner
interlocutory(adj) consisting of dialogue

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Interlocutor

n. [ Cf. F. interlocuteur. ] [ 1913 Webster ]

1. One who takes part in dialogue or conversation; a talker, interpreter, or questioner. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ]

2. (Law) An interlocutory judgment or sentence. [ 1913 Webster ]

Interlocutory

n. [ Cf. F. interlocutoire. ] Interpolated discussion or dialogue. [ 1913 Webster ]

Interlocutory

a. [ Cf. LL. interlocutorius, F. interlocutoire. ] [ 1913 Webster ]

1. Consisting of, or having the nature of, dialogue; conversational. [ 1913 Webster ]

Interlocutory discourses in the Holy Scriptures. Fiddes. [ 1913 Webster ]

2. (Law) Intermediate; not final or definitive; made or done during the progress of an action; as, an interlocutory judgement. [ 1913 Webster ]

☞ An order, sentence, decree, or judgment, given in an intermediate stage between the commencement and termination of a cause, is called interlocutory. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
抗告[こうこく, koukoku] (n, vs) kokoku (interlocutory) appeal; protest; complaint; (P) [Add to Longdo]
対談者[たいだんしゃ, taidansha] (n) interlocutor [Add to Longdo]
対話者[たいわしゃ, taiwasha] (n) interlocutor [Add to Longdo]

Time: 0.1724 seconds, cache age: 0.467 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/