57 ผลลัพธ์ สำหรับ lacerating
หรือค้นหา: -lacerating-, *lacerating*, lacerat
เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น *lacerat*

Oxford Advanced Learners Dictionary
lacerating
 (vt) /l a1 s @ r ei t i ng/ /แล้ เสอะ เหร่ ถิ่ง/ /lˈæsəreɪtɪŋ/
lacerate
 (vt) /l a1 s @ r ei t/ /แล้ เสอะ เหร่ ถึ/ /lˈæsəreɪt/
lacerated
 (vt, vt) /l a1 s @ r ei t i d/ /แล้ เสอะ เหร่ ถิ ดึ/ /lˈæsəreɪtɪd/
lacerates
 (vt) /l a1 s @ r ei t s/ /แล้ เสอะ เหร่ ถึ สึ/ /lˈæsəreɪts/
laceration
 (n) /l a2 s @ r ei1 sh @ n/ /แล เสอะ เร้ เฉิ่น/ /lˌæsərˈeɪʃən/
lacerations
 (n) /l a2 s @ r ei1 sh @ n z/ /แล เสอะ เร้ เฉิ่น สึ/ /lˌæsərˈeɪʃənz/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
lacerate(vt) ฉีกขาด, Syn. mangle, tear
laceration(n) การฉีกขาด, Syn. tear, gash

Hope Dictionary
lacerate(แลส'เซอเรท) vt. ฉีกขาด, ทำให้เสียรูปร่าง, ทรมานจิตใจ, ทำให้ทุกข์ใจ., See also: lacerability n. ดูlacerate lacerable adj. ดูlacerate lacerative adj. ดูlacerate, Syn. mangled
laceration(แลสเซอเร'เชิน) n. การฉีกขาด, การบุบสลาย, การเสียรูปร่าง, การทรมานจิตใจ, การทุกข์ใจ, บาดแผลที่ฉีกขาด, บาดแผลที่บุบบู้บี้

Nontri Dictionary
lacerate(vt) ฉีกขาด, ทำให้ถลอก, ทำให้เสียรูปร่าง
laceration(n) การฉีกขาด, การบุบสลาย, รอยถลอก

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
lacerateแหว่ง [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕]
lacerated woundบาดแผลฉีกขาด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
laceration๑. การฉีกขาด๒. แผลฉีกขาด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
wound, laceratedบาดแผลฉีกขาด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Cerebral Contusion and Lacerationสมองช้ำและฉีกขาด [การแพทย์]
Fibrosis, Laceratusส่วนเอ็นกล้ามเนื้อเกาะกับพังผืด [การแพทย์]
Lacerationการฉีกขาด, ฉีกขาด [การแพทย์]
Lacerationบาดแผลฉีกขาด [การแพทย์]
Laceration, Complicatedบาดแผลฉีกขาดรุนแรง [การแพทย์]
Laceration, Simpleบาดแผลฉีกขาดธรรมดา [การแพทย์]
Laceration, Trap-Doorการฉีกขาดเป็นปากฉลาม [การแพทย์]
Lid Lacerationหนังตาฉีกขาด [การแพทย์]

CMU Pronouncing Dictionary
lacerate
 /L AE1 S ER0 EY2 T/
/แล้ เส่อ (ร) เร ถึ/
/lˈæsɜːʴˌeɪt/
laceration
 /L AE2 S ER0 EY1 SH AH0 N/
/แล เส่อ (ร) เร้ เฉิ่น/
/lˌæsɜːʴˈeɪʃən/
lacerations
 /L AE2 S ER0 EY1 SH AH0 N Z/
/แล เส่อ (ร) เร้ เฉิ่น สึ/
/lˌæsɜːʴˈeɪʃənz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
lacerate
 (vt) /l a1 s @ r ei t/ /แล้ เสอะ เหร่ ถึ/ /lˈæsəreɪt/
lacerated
 (vt, vt) /l a1 s @ r ei t i d/ /แล้ เสอะ เหร่ ถิ ดึ/ /lˈæsəreɪtɪd/
lacerates
 (vt) /l a1 s @ r ei t s/ /แล้ เสอะ เหร่ ถึ สึ/ /lˈæsəreɪts/
lacerating
 (vt) /l a1 s @ r ei t i ng/ /แล้ เสอะ เหร่ ถิ่ง/ /lˈæsəreɪtɪŋ/
laceration
 (n) /l a2 s @ r ei1 sh @ n/ /แล เสอะ เร้ เฉิ่น/ /lˌæsərˈeɪʃən/
lacerations
 (n) /l a2 s @ r ei1 sh @ n z/ /แล เสอะ เร้ เฉิ่น สึ/ /lˌæsərˈeɪʃənz/

WordNet (3.0)
lacerate(v) cut or tear irregularly
lacerate(v) deeply hurt the feelings of; distress
lacerate(adj) irregularly slashed and jagged as if torn, Syn. lacerated
lacerate(adj) having edges that are jagged from injury, Syn. mangled, torn, lacerated
laceration(n) a torn ragged wound
laceration(n) the act of lacerating

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Delaceration

n. [ L. delacerare, delaceratum, to tear in pieces. See Lacerate. ] A tearing in pieces. [ Obs. ] Bailey. [ 1913 Webster ]

Dilacerate

v. t. [ imp. & p. p. Dilacerated p. pr. & vb. n. Dilacerating ] [ L. dilaceratus, p. p. of dilacerare to tear apart; di- = dis- + lacerare to tear. ] To rend asunder; to tear to pieces. Sir T. Browne. [ 1913 Webster ]

Dilaceration

n. [ L. dilaceratio: cf. F. dilacération. ] The act of rending asunder. Arbuthnot. [ 1913 Webster ]

Lacerate

v. t. [ imp. & p. p. Lacerated p. pr. & vb. n. Lacerating ] [ L. laceratus, p. p. of lacerare to lacerate, fr. lacer mangled, lacerated; cf. Gr. &unr_; a rent, rending, &unr_; to tear; perh. akin to E. slay. ] To tear; to rend; to separate by tearing; to mangle; as, to lacerate the flesh. Hence: To afflict; to torture; as, to lacerate the heart. [ 1913 Webster ]

Lacerated

{ } p. a. [ L. laceratus, p. p. ] 1. Rent; torn; mangled; as, a lacerated wound. [ 1913 Webster ]

By each other's fury lacerate Southey. [ 1913 Webster ]

2. (Bot. & Zool.) Jagged, or slashed irregularly, at the end, or along the edge. [ 1913 Webster ]

Variants: Lacerate
lacerated

adj. torn roughly; -- of skin.
Syn. -- mangled, torn. [ WordNet 1.5 ]

Laceration

n. [ L. laceratio: cf. F. lacération. ] 1. The act of lacerating. [ 1913 Webster ]

2. A breach or wound made by lacerating. Arbuthnot. [ 1913 Webster ]

Lacerative

a. Lacerating, or having the power to lacerate; as, lacerative humors. Harvey. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
Fleischwunde { f }laceration [Add to Longdo]
Platzwunde { f }laceration [Add to Longdo]
Risswunde { f }; Rißwunde { f } [ alt ] [ med. ]laceration [Add to Longdo]
(schwer) verletzen; zerschneiden; zerkratzen; zerfetzento lacerate [Add to Longdo]
zerfleischen | zerfleischend | zerfleischt | zerfleischtto lacerate | lacerating | lacerated | lacerates [Add to Longdo]
zerfleischendlacerative [Add to Longdo]
zutiefst verletzento lacerate [Add to Longdo]
Lazeration { f }; Einriss { m } [ med. ]laceration [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
裂傷[れっしょう, resshou] (n) laceration [Add to Longdo]
裂創[れっそう, ressou] (n) laceration [Add to Longdo]

Time: 0.0356 seconds, cache age: 6.319 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/