| obduracy | (n) ความดื้อดึง, See also: ความแข็งข้อ, ความดึงดัน, Syn. stubbornness, obstinacy, Ant. compliance, docility |
| obduracy | (n) ความบึกบึน, ความแข็งขัน, ความดื้อรั้น |
| obduracy |
| Obduracy | n. The duality or state of being obdurate; invincible hardness of heart; obstinacy. “Obduracy and persistency.” Shak. [ 1913 Webster ] The absolute completion of sin in final obduracy. South. [ 1913 Webster ] |
