| pleonasm | (n) การใช้คำฟุ่มเฟือย, See also: สำนวนยืดยาด, สำนวนเยิ่นเย้อ, Syn. redundancy, verbiage, repetition |
| pleonasm | (พลีอะแนส'ซึม) n. การใช้คำมากเกินไป, สำนวนยืดยาด, คำยืดยาด., See also: pleonastic adj. |
| pleonasm | สำนวนฟุ่มเฟือย [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| pleonasm |
| pleonasm | |
| pleonasms |
| pleonasm | (n) using more words than necessary |
| Pleonasm | n. [ L. pleonasmus, Gr. &unr_;, fr. &unr_; to be more than enough, to abound, fr.&unr_;, neut. of &unr_;, more, compar. of &unr_; much. See Full, a., and cf. Poly-, Plus. ] (Rhet.) Redundancy of language in speaking or writing; the use of more words than are necessary to express the idea; |
| Pleonasmus { m } | pleonasm [Add to Longdo] |
