93 ผลลัพธ์ สำหรับ recluses
หรือค้นหา: -recluses-, *recluses*, recluse
เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น *reclu*

Oxford Advanced Learners Dictionary
recluses
 (n) /r i1 k l uu1 s i z/ /ริ คลู้ สิ สึ/ /rˈɪklˈuːsɪz/
recluse
 (n) /r i1 k l uu1 s/ /ริ คลู้ สึ/ /rˈɪklˈuːs/
preclude
 (vt) /p r i1 k l uu1 d/ /พริ คลู้ ดึ/ /prˈɪklˈuːd/
precluded
 (vt, vt) /p r i1 k l uu1 d i d/ /พริ คลู้ ดิ ดึ/ /prˈɪklˈuːdɪd/
precludes
 (vt) /p r i1 k l uu1 d z/ /พริ คลู้ ดึ สึ/ /prˈɪklˈuːdz/
precluding
 (vt) /p r i1 k l uu1 d i ng/ /พริ คลู้ ดิ่ง/ /prˈɪklˈuːdɪŋ/
preclusion
 (n) /p r i1 k l uu1 zh n/ /พริ คลู้ ฉึ น/ /prˈɪklˈuːʒn/
preclusions
 (n) /p r i1 k l uu1 zh n z/ /พริ คลู้ ฉึ น สึ/ /prˈɪklˈuːʒnz/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
recluse(n) ผู้สันโดษ, See also: ผู้ปลีกตัวจากสังคม, Syn. anchorite, hermit
preclude(vt) ขัดขวาง, Syn. prevent, impede
reclusion(n) การใช้ชีวิตสันโดษ, See also: การอยู่ตามลำพัง
preclude from(phrv) กันออกจาก, See also: ป้องกัน, ขจัด

Hope Dictionary
preclude(พรีคลูค') vt. ทำให้เป็นไปไม่ได้, ทำให้สิ้นโอกาศ, ป้องกัน, ขจัด, ทำให้หมดข้อสง-สัย., See also: precluion n. preclusive adj.
recluse(เรค'ลูส) adj., n. (ผู้) อยู่อย่างสันโดษ, ปลีกตัวจากสังคม, โดดเดี่ยว, See also: reclusive adj., Syn. hermit, solitary
reclusion(รีคลู'เ?ิน) n. การอยู่อย่างสันโดษ, ชีวิตที่สันโดษ, การปลีกตัวจากสังคม

Nontri Dictionary
preclude(vt) ทำให้หมดโอกาส, ขจัด
recluse(adj) สันโดษ, โดดเดี่ยว, ปลีกตัวจากสังคม
recluse(n) คนสันโดษ, ฤาษี, ผู้ปลีกตัวจากสังคม

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
precludeต้องตัดบท, ห้ามอ้าง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
recluHis lack of technical knowledge precluded him from promotion.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
ฤษี(n) hermit, See also: recluse, Syn. ชีไพร, ดาบส, โยคี, ผู้บำเพ็ญพรต, Count Unit: ตน
สันโดษ(adj) solitary, See also: reclusive, isolated, Example: เป็นคนสันโดษอย่างเขาก็สบายดี ไม่ต้องดิ้นรนทะเยอทะยาน, Thai Definition: เกี่ยวกับความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่, Notes: (บาลี/สันสกฤต)
อายัน(n) ascetic, See also: hermit, anchorite, recluse, Syn. นักบวช, ฤษี
ดักคอ(v) forestall, See also: impede, preclude, obviate, intercept, obstruct, Syn. รู้ทัน, ดักหน้า, Example: พี่ชายดักคอน้องสาวเรื่องการไปเที่ยวเขาใหญ่, Thai Definition: พูดสกัดหรือกันไว้ล่วงหน้า
นักพรต(n) hermit, See also: religious man, recluse, ascetic, Example: ศุภวัฒน์ทำตัวเคร่งขรึมราวกับนักพรต, Count Unit: รูป, Thai Definition: ผู้ประพฤติพรต
นักสิทธิ์(n) ascetic, See also: recluse, hermit, holy man, Syn. ผู้สำเร็จ, ฤษี, Count Unit: ตน

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ฤษี = ฤาษี[reusī = reūsī] (n) EN: ascetic ; hermit ; sage ; recluse  FR: ascète [ m ]
สันโดษ[sandōt] (adj) EN: solitary ; lonely ; reclusive ; isolated  FR: solitaire ; isolé
ตัด...จาก[tat … jāk] (v, exp) EN: preclude s.o. from ...  FR: empêcher qqn. de ...
ตัดทาง[tatthāng] (v, exp) EN: preclude from a chance to make a living ; take a short cut ; make a short cut ; make a way through ; cut a path

CMU Pronouncing Dictionary
recluse
 /R IH0 K L UW1 S/
/หริ คลู้ สึ/
/rɪklˈuːs/
preclude
 /P R IH0 K L UW1 D/
/ผริ คลู้ ดึ/
/prɪklˈuːd/
preclude
 /P R IY0 K L UW1 D/
/ผรี่ คลู้ ดึ/
/priːklˈuːd/
precluded
 /P R IH0 K L UW1 D IH0 D/
/ผริ คลู้ ดิ ดึ/
/prɪklˈuːdɪd/
precluded
 /P R IY0 K L UW1 D IH0 D/
/ผรี่ คลู้ ดิ ดึ/
/priːklˈuːdɪd/
precludes
 /P R IH0 K L UW1 D Z/
/ผริ คลู้ ดึ สึ/
/prɪklˈuːdz/
precludes
 /P R IY0 K L UW1 D Z/
/ผรี่ คลู้ ดึ สึ/
/priːklˈuːdz/
reclusive
 /R IH0 K L UW1 S IH0 V/
/หริ คลู้ สิ ฝึ/
/rɪklˈuːsɪv/
reclusive
 /R IY0 K L UW1 S IH0 V/
/หรี่ คลู้ สิ ฝึ/
/riːklˈuːsɪv/
precluding
 /P R IH0 K L UW1 D IH0 NG/
/ผริ คลู้ ดิ่ง/
/prɪklˈuːdɪŋ/
preclusion
 /P R IH0 K L UW1 ZH AH0 N/
/ผริ คลู้ เฉิ่น/
/prɪklˈuːʒən/
preclusion
 /P R IY0 K L UW1 ZH AH0 N/
/ผรี่ คลู้ เฉิ่น/
/priːklˈuːʒən/

Oxford Advanced Learners Dictionary
recluse
 (n) /r i1 k l uu1 s/ /ริ คลู้ สึ/ /rˈɪklˈuːs/
preclude
 (vt) /p r i1 k l uu1 d/ /พริ คลู้ ดึ/ /prˈɪklˈuːd/
recluses
 (n) /r i1 k l uu1 s i z/ /ริ คลู้ สิ สึ/ /rˈɪklˈuːsɪz/
precluded
 (vt, vt) /p r i1 k l uu1 d i d/ /พริ คลู้ ดิ ดึ/ /prˈɪklˈuːdɪd/
precludes
 (vt) /p r i1 k l uu1 d z/ /พริ คลู้ ดึ สึ/ /prˈɪklˈuːdz/
precluding
 (vt) /p r i1 k l uu1 d i ng/ /พริ คลู้ ดิ่ง/ /prˈɪklˈuːdɪŋ/
preclusion
 (n) /p r i1 k l uu1 zh n/ /พริ คลู้ ฉึ น/ /prˈɪklˈuːʒn/
preclusions
 (n) /p r i1 k l uu1 zh n z/ /พริ คลู้ ฉึ น สึ/ /prˈɪklˈuːʒnz/

WordNet (3.0)
preclude(v) make impossible, especially beforehand, Syn. close out, rule out
preclusive(adj) made impossible, Syn. obviating
recluse(adj) withdrawn from society; seeking solitude, Syn. withdrawn, reclusive
reclusiveness(n) a disposition to prefer seclusion or isolation
hermit(n) one who lives in solitude, Syn. solitary, recluse, troglodyte, solitudinarian
obviation(n) the act of preventing something by anticipating and disposing of it effectively, Syn. forestalling, preclusion
prevent(v) keep from happening or arising; make impossible, Syn. preclude, forestall, forbid, foreclose

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Preclude

v. t. [ imp. & p. p. Precluded; p. pr. & vb. n. Precluding. ] [ L. praecludere, praeclusum; prae before + claudere to shut. See Close, v. ] 1. To put a barrier before; hence, to shut out; to hinder; to stop; to impede. [ 1913 Webster ]

The valves preclude the blood from entering the veins. E. Darwin. [ 1913 Webster ]

2. To shut out by anticipative action; to prevent or hinder by necessary consequence or implication; to deter action of, access to, employment of, etc.; to render ineffectual; to obviate by anticipation. [ 1913 Webster ]

This much will obviate and preclude the objections. Bentley. [ 1913 Webster ]

Preclusion

n. [ L. praeclusio. See Preclude. ] The act of precluding, or the state of being precluded; a shutting out. [ 1913 Webster ]

Preclusive

a. Shutting out; precluding, or tending to preclude; hindering. -- Pre*clu"sive*ly, adv. [1913 Webster]

Reclude

v. t. [ L. recludere to unclose, open; pref. re- again, back, un- + claudere to shut. ] To open; to unclose. [ R. ] Harvey. [ 1913 Webster ]

Recluse

a. [ F. reclus, L. reclusus, from recludere, reclusum, to unclose, open, in LL., to shut up. See Close. ] Shut up, sequestered; retired from the world or from public notice; solitary; living apart; as, a recluse monk or hermit; a recluse life [ 1913 Webster ]

In meditation deep, recluse
From human converse. J. Philips. [ 1913 Webster ]

Recluse

n. [ F. reclus, LL. reclusus. See Recluse, a. ] 1. A person who lives in seclusion from intercourse with the world, as a hermit or monk; specifically, one of a class of secluded devotees who live in single cells, usually attached to monasteries. [ 1913 Webster ]

2. The place where a recluse dwells. [ Obs. ] Foxe. [ 1913 Webster ]

Recluse

v. t. To shut up; to seclude. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Reclusely

adv. In a recluse or solitary manner. [ 1913 Webster ]

Recluseness

n. Quality or state of being recluse. [ 1913 Webster ]

Reclusion

n. [ LL. reclusio: cf. F. reclusion. ] A state of retirement from the world; seclusion. [ 1913 Webster ]

Reclusive

a. 1. Affording retirement from society. “Some reclusive and religious life.” Shak. [ 1913 Webster ]

2. Disposed to avoid the company of other people; living like a recluse{ 1 }; not sociable; -- of people. [ PJC ]

Reclusory

n. [ LL. reclusorium. ] The habitation of a recluse; a hermitage. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
月光隐遁[yuè guāng yǐn dùn, ㄩㄝˋ ㄍㄨㄤ ㄧㄣˇ ㄉㄨㄣˋ,     /    ] to live in hiding; living as a recluse; to hide from the world [Add to Longdo]
隐君子[yǐn jūn zi, ㄧㄣˇ ㄐㄩㄣ ㄗ˙,    /   ] recluse; hermit; used for homophone 癮君子|瘾君子, opium addict [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Ausschluss { m }preclusion [Add to Longdo]
Einsamkeit { f }reclusion [Add to Longdo]
Einsamkeit { f }reclusiveness [Add to Longdo]
Einsiedler { m }recluse [Add to Longdo]
alleinreclusive [Add to Longdo]
allein { adv }reclusively [Add to Longdo]
ausgeschlossenprecluded [Add to Longdo]
ausschließen | ausschließendto preclude | precluding [Add to Longdo]
ausschließend { adj }preclusive [Add to Longdo]
ausschließend { adv }preclusively [Add to Longdo]
schließt ausprecludes [Add to Longdo]
schloss ausprecluded [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
自粛[じしゅく, jishuku] (n, vs) (1) self-control; self-discipline; self-restraint; (2) Japanese custom of apology followed by reclusion when caught doing something; (P) #11,689 [Add to Longdo]
逸民[いつみん, itsumin] (n) retired person; recluse [Add to Longdo]
隠士[いんし, inshi] (n) hermit; recluse [Add to Longdo]
隠者[いんじゃ, inja] (n) hermit; recluse [Add to Longdo]
隠遁者[いんとんしゃ, intonsha] (n) recluse [Add to Longdo]
隠遁生活[いんとんせいかつ, intonseikatsu] (n) a reclusive life; living secluded from the world; leading a sequestered life [Add to Longdo]
世捨て人[よすてびと, yosutebito] (n, adj-no) hermit; recluse [Add to Longdo]

Time: 0.0377 seconds, cache age: 6.426 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/