replete | (adj) สมบูรณ์, See also: เพียบพร้อม, Syn. amply, full |
replete | (adj) เต็มอิ่ม, See also: เต็มเปี่ยม, แน่น, Syn. glutted, satiated |
replete | (รีพลีท') adj. อุดมสมบูรณ์, เต็มเปี่ยม, เต็มอิ่ม, เต็มที่, เต็มตัว, เต็ม, แน่น, อ้วน, See also: repleteness n. repletive adj. |
replete | (adj) แน่น, เต็ม, เพียบพร้อม, อุดมสมบูรณ์, เต็มเปี่ยม |
replete | The government coffers are replete with funds. |
อิ่ม | [im] (v) EN: be full ; be saturated ; be satiated ; have enough ; be replete ; be satisfied FR: être rassasié ; être repu |
อิ่มหมีพีมัน | [immīphīman] (v) EN: be full ; be replete |
อิ่มหนำ | [imnam] (v) EN: be full ; be replete |
อิ่มหนำสำราญ | [imnam samrān] (v, exp) EN: be full ; be replete |
เปี่ยม | [pīem] (v) EN: be fraught ; be replete ; be full ; be flush with ; be brimful ; fill to the brim FR: déborder de |
สมบูรณ์ | [sombūn] (adj) EN: full ; fully supplied ; replete ; wellheeld ; healthy ; perfect ; complete ; absolute ; consummate ; faultless ; sound FR: absolu ; parfait ; complet |
replete |
replete |
Replete | a. [ L. repletus, p. p. of replere to fill again, fill up; pref. re- re- + plere to fill, akin to plenus full: cf. F. replet corpulent. See Plenty, Replenish. ] Filled again; completely filled; full; charged; abounding. “His words replete with guile.” Milton. [ 1913 Webster ] When he of wine was replet at his feast. Chaucer. [ 1913 Webster ] In heads replete with thoughts of other men. Cowper. [ 1913 Webster ] |
Replete | v. t. To fill completely, or to satiety. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
Repleteness | n. The state of being replete. [ 1913 Webster ] |
充実した | [じゅうじつした, juujitsushita] (adj-f) full; complete; replete with; substantial (meal); solid (reading); productive (day) [Add to Longdo] |