10 ผลลัพธ์ สำหรับ reprobating
หรือค้นหา: -reprobating-, *reprobating*, reprobat

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น reprobation

Oxford Advanced Learners Dictionary
reprobating
 (vt) /r e1 p r @ b ei t i ng/ /เร้ะ เผรอะ เบ่ ถิ่ง/ /rˈeprəbeɪtɪŋ/
reprobation
 (n) /r e2 p r @ b ei1 sh @ n/ /เระ เผรอะ เบ๊ เฉิ่น/ /rˌeprəbˈeɪʃən/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
reprobation(n) การกล่าวตำหนิ, See also: การไม่ยอมรับ, การต่อว่า, Syn. blame

Hope Dictionary
reprobation(เรพระเบ'เชิน) n. การประณาม, การตำหนิ, การสาปแช่ง, การทอดทิ้ง, การปฏิเสธ, การไม่ยอมรับ, See also: reprobationary adj.

Nontri Dictionary
reprobation(n) การสาปแช่ง, การตำหนิ, การประณาม, การปฏิเสธ, การทอดทิ้ง

Oxford Advanced Learners Dictionary
reprobation
 (n) /r e2 p r @ b ei1 sh @ n/ /เระ เผรอะ เบ๊ เฉิ่น/ /rˌeprəbˈeɪʃən/

WordNet (3.0)
reprobation(n) rejection by God; the state of being condemned to eternal misery in Hell
reprobation(n) severe disapproval

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Reprobation

n. [ F. réprobation, or L. reprobatio. ] 1. The act of reprobating; the state of being reprobated; strong disapproval or censure. [ 1913 Webster ]

The profligate pretenses upon which he was perpetually soliciting an increase of his disgraceful stipend are mentioned with becoming reprobation. Jeffrey. [ 1913 Webster ]

Set a brand of reprobation on clipped poetry and false coin. Dryden. [ 1913 Webster ]

2. (Theol.) The predestination of a certain number of the human race as reprobates, or objects of condemnation and punishment. [ 1913 Webster ]

Reprobationer

n. (Theol.) One who believes in reprobation. See Reprobation, 2. South. [ 1913 Webster ]


Time: 0.0287 seconds, cache age: 9.456 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/