satirist | (n) ผู้ชอบถากถาง |
satirist | (แซท'เทอริสทฺ) n. ผู้เหน็บแนม, ผู้เสียดสี, ผู้เย้ยหยัน, ผู้เยาะเย้ย, ผู้ถากถาง |
satirist | (n) ผู้เหน็บแนม, นักแต่งเรื่องเสียดสี, ผู้ถากถาง |
satirist | |
satirists |
satirist | |
satirists |
satirist | (n) a humorist who uses ridicule and irony and sarcasm, Syn. ironist, ridiculer |
Satirist | n. [ Cf. F. satiriste. ] One who satirizes; especially, one who writes satire. [ 1913 Webster ] The mighty satirist, who . . . had spread terror through the Whig ranks. Macaulay. [ 1913 Webster ] |