victual | (n) เสบียงอาหาร, See also: อาหาร |
victual | (vt) จัดเสบียงอาหาร, Syn. feed |
victual | (vi) ได้รับอาหาร |
victual | (vi) ให้อาหาร |
victualer | (n) ผู้จัดเสบียงอาหาร, Syn. victualler |
victualler | (n) ผู้จัดเสบียงอาหาร, Syn. innkeeper |
victual | (วิท'เทิล) n. เสบียงอาหาร (โดยเฉพาะสำหรับมนุษย์) , อาหาร. vt. จัดให้มีอาหาร. vi. ได้รับอาหาร, กิน, ให้อาหาร |
victualage | (วิท'ทะลิจฺ) n. อาหาร เสบียงอาหาร |
victualer | (วิท'ทะเลอะ) n. ผู้จัดเสบียงอาหาร, เรือเสบียง, ผู้จัดการโรงแรมหรือร้านเครื่องดื่ม. |
victualler | (วิท'ทะเลอะ) n. ผู้จัดเสบียงอาหาร, เรือเสบียง, ผู้จัดการโรงแรมหรือร้านเครื่องดื่ม. |
victual | (vt) ให้อาหาร, จัดอาหารให้, จัดเสบียง |
victuals | (n) อาหาร, เสบียงอาหาร |
ของกิน | (n) foodstuff, See also: victuals, edibles, things to eat, Syn. อาหาร, Example: หน้าสถานีรถไฟมีรถเข็นขายของกินเป็นแถว, Thai Definition: ของสำหรับกิน |
ของกิน | [khøngkin] (n, exp) EN: food ; edible things ; edibles ; foodstuff ; victuals ; things to eat FR: aliment [ m ] ; nourriture [ f ] ; produit comestible [ m ] ; victuailles [ fpl ] ; provisions alimentaires [ fpl ] ; vivres [ fpl ] |
victual | |
victuals | |
victualled | |
victualler | |
victuallers | |
victualling |
victual | (v) supply with food |
victual | (v) lay in provisions |
victual | (v) take in nourishment |
victualer | (n) an innkeeper (especially British), Syn. victualler |
Victual | n. He was not able to keep that place three days for lack of victual. Knolles. [ 1913 Webster ] There came a fair-hair'd youth, that in his hand Short allowance of victual. Longfellow. [ 1913 Webster ] |
Victual | v. t. I must go victual Orleans forthwith. Shak. [ 1913 Webster ] |
Victualage | n. Victuals; food. [ R. ] “With my cargo of victualage.” C. Bronté. [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ] |
Victualer | n. [ F. victuailleur. ]
|
Victualing | a. Of or pertaining to victuals, or provisions; supplying provisions; |
Victuals | n. pl. [ OE. vitaille, OF. vitaille, F. victuaille, pl. victuailles, fr. L. victualia, pl. of. victualis belonging to living or nourishment, fr. victus nourishment, from vivere, victum, to live; akin to vivus living. See Vivid. ] Food for human beings, esp. when it is cooked or prepared for the table; that which supports human life; provisions; sustenance; meat; viands. [ 1913 Webster ] Then had we plenty of victuals. Jer. xliv. 17. [ 1913 Webster ] |