| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: disgrac, -disgrac- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | disgrace | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความอัปยศ, การขายหน้า, ความน่าอดสู, Syn. dishonor, discredit, disrepute, infamy, Ant. grace, honor | | disgrace | (vt) ทำให้เสื่อมเสีย, See also: ทำให้เสียหาย, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้อัปยศ, Syn. dishonor, discredit, shame, scandalize, Ant. honor | | disgrace | (n) สิ่งน่าอับอาย, See also: เรื่องอัปยศ, เรื่องน่าอับอาย, Syn. insult, indignity, Ant. honor | | disgraceful | (adj) น่าอับอาย, See also: น่าขายหน้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง, Syn. shameful, dishonorable | | disgracefully | (adv) อย่างน่าอับอาย, See also: อย่างเสื่อมเสียชื่อเสียง, Syn. shamefully |
| |
| | disgrace | (ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย., See also: disgracer n., Syn. shame, dishonour, Ant. honour, credit | | disgraceful | (ดิสเกรส'ฟูล) adj. น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า, เสื่อมเสีย, Syn. disreputable |
| | disgrace | (n) ความอัปยศอดสู, ความอับอาย, ความเสื่อมเสีย, ความขายหน้า | | disgrace | (vt) ทำให้ขายหน้า, ทำให้อับอาย, ทำให้เสียหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย | | disgraceful | (adj) น่าอาย, น่าขายหน้า, น่าอัปยศอดสู, เสียหน้า |
| | | อัปยศอดสู | (v) disgrace, See also: lose fame, lose face, humiliate, embarrass, dishonour, Syn. อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย, Example: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า | | น่าอัปยศ | (v) be shameful, See also: be disgraceful, be embarrassing, be humiliating, Syn. น่าอาย, น่าขายหน้า, Example: การถูกขับออกจากตำแหน่งของเขานั้นน่าอัปยศเสื่อมเกียรติกว่าอะไรทั้งสิ้น | | น่าขายหน้า | (v) be shameful, See also: be disgraceful, be embarrassing, be humiliating, Syn. น่าอาย, Example: คำพูดของเขาทำให้น่าขายหน้า | | ขายหน้าขายตา | (v) feel ashamed, See also: disgrace, Syn. ขายหน้า, อับอาย, อับอายขายหน้า, Example: ลูกชายของเขาทำให้พ่อแม่ต้องขายหน้าขายตาญาติๆ ทุกคน, Thai Definition: รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ | | ขายหน้า | (v) disgrace, See also: shame, feel ashamed, Syn. อับอาย, เสียหน้า, ขายหน้าขายตา, Example: หล่อนต้องขายหน้าเพื่อนเพราะเขามักจะแสดงกิริยาไม่เรียบร้อยต่อหน้าเพื่อนๆ, Thai Definition: รู้สึกอับอายอย่างที่ไม่กล้าสู้หน้าใครๆ | | ความอับอายขายหน้า | (n) shamefulness, See also: discredit, dishonour, disgrace, infamy, ignominy, Example: เขาได้รับความอับอายขายหน้าอย่างร้ายแรง, Thai Definition: การอายไม่กล้าสู้หน้า | | ความอัปยศ | (n) dishonour, See also: disgrace, ignominy, shamefulness, opprobrium, Syn. ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Example: ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ | | ความเสื่อมเสีย | (n) disgrace, See also: ignominy, dishonour, discredit, Syn. ความเสียหาย, Example: ทุกวันนี้มีพระภิกษุจำนวนมากประพฤติผิดพระธรรมวินัยก่อให้เกิดความเสื่อมเสียทางศีลธรรม | | งามหน้า | (v) be disgraceful, See also: be shameful, be inglorious, be dishonorable, be ignominious, Syn. ขายหน้า, ละอาย, น่าละอาย, อับอาย, Ant. น่าภาคภูมิใจ, น่ายกย่อง, น่าชมเชย, น่าสรรเสริญ, Example: ลูกสาวผู้ใหญ่วงศ์หอบผ้าหนีตามผู้ชายไป งามหน้าละคราวนี้, Thai Definition: น่าขายหน้า, เป็นคำประชดในทางไม่ดี เช่นไปทำเสียหายมาแล้วพูดว่า งามหน้าละคราวนี้ | | อุจาด | (adj) disgraceful, See also: ugly, Syn. น่าเกลียด, น่าอาย, Example: ภาพที่เห็นเป็นภาพอุจาดตาสิ้นดี | | อัปยศ | (adj) defamed, See also: shameful, disgraceful, ignominious, Syn. อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสู, Example: องค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยเกือบได้ลงนามในสัญญาอัปยศหมื่นกว่าล้านบาท เพื่อขยายเครือข่ายสื่อสัญญาณความเร็วสูง, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย | | อับอายขายหน้า | (v) be disgraceful, See also: be shameful, be ashamed, Syn. ขายหน้า, อับอาย, Example: บัดนี้เครื่องดื่มโคคา-โคลา และเป๊ปซี่แพร่หลายไปทั่วชนบท ชาวบ้านจะรู้สึกอับอายขายหน้า ถ้าไม่รับแขกด้วยน้ำขวด | | อัปยศ | (adv) disgracefully, See also: ignominiously, Syn. อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสู, Example: คลินตันจะไม่มีวันต้องลาออกจากตำแหน่งไปอย่างอัปยศ เพื่อหนีกระบวนการอิมพีชเมนต์, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย | | เสียเกียรติ | (v) be inglorious, See also: incur disgrace, Syn. อัปยศ, เสื่อมเสีย, อับอาย, Example: เขาถูกกระทำให้เสียเกียรติ เสียชื่อเสียงของตนเอง และวงศ์ตระกูล, Thai Definition: เสียชื่อเสียง | | เสียแต้ม | (v) shame, See also: disgrace, Syn. ขายหน้า, เสียความนิยม, Example: ผู้อำนวยการโครงการกำลังเดือดาลเพราะต้องเสียแต้มในการสร้างความนิยมของลูกค้าเนื่องจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของลูกน้อง | | เสียรังวัด | (v) share the blame, See also: be disgraced, lose face, Syn. ขายหน้า, Example: ถ้าเรื่องปูนที่ตนเองเชี่ยวชาญทำได้ไม่ดีคงจะเสียรังวัดเอามากเหมือนกัน, Thai Definition: พลอยเสียหายไปด้วย | | เสียราศี | (v) discredit, See also: disparage, disgrace, tarnish, undermine, Syn. เสียสง่า, เสียศักดิ์ศรี, เสื่อมราศี, Example: หากการกระทำใดที่กระทำแล้วทำให้เสียราศี ให้โทษ ผู้มีสติก็ควรยับยั้งการกระทำนั้น | | หมิ่น | (v) insult, See also: humiliate, dishonor, disgrace, Syn. ดูหมิ่น, ดูถูก, Ant. ยกย่อง, Example: ศักดิ์ศรีอดีตนายพลของกองทัพถูกหมิ่นอย่างรุนแรง, Thai Definition: แสดงอาการเป็นเชิงดูถูก | | ฉีกหน้า | (v) humiliate, See also: shame, disgrace, turn against, mortify, insult, Example: เขาต้องการประชดบิดาและฉีกหน้าเขาให้เจ็บอาย, Thai Definition: ทำให้ได้รับความอับอาย, ทำให้เสียหน้า | | ทำลายเกียรติ | (v) discredit, See also: disgrace, Ant. มีเกียรติ, Thai Definition: ทำให้เกียรติหมดไป | | น่าอับอาย | (adj) disgraceful, See also: shameful, dishonorable, Syn. น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอาย, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: วัยรุ่นคิดว่า การเปลี่ยนแปลงในร่างกายเป็นเรื่องน่าอับอาย | | น่าอับอาย | (v) be disgraceful, See also: be shameful, put to shame, Syn. น่าอดสู, น่าขายหน้า, น่าอาย, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: ผมถูกตราหน้าว่าเป็นลูกไม่มีพ่อ น่าอับอายแค่ไหน | | น่าอาย | (v) be shameful, See also: be disgraceful, put to shame, Syn. น่าอดสู, น่าอับอาย, น่าขายหน้า, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: มันน่าอายมากที่จะบอกว่า เรื่องเลวๆ นี้ผมทำมันเอง | | น่าอาย | (adj) shameful, See also: disgraceful, Syn. น่าอดสู, น่าอับอาย, น่าขายหน้า, Ant. น่าชื่นชม, น่ายินดี, Example: เขาให้เหตุผลว่า สิ่งน่าอายเหล่านี้เป็นผลงานของคนในชุมชนแออัด | | ไม่เป็นท่า | (adv) badly, See also: ignominiously, humbling, disgracing, humiliatingly, without dignity, without style, Syn. หมดรูป, หมดท่า, Example: เขาล้มลงอย่างไม่เป็นท่า | | ข่มนาม | (v) disgrace the enemy in effigy before a battle in order to encourage the troops, See also: insult the enemy in effigy, Example: แม่ทัพทำพิธีตัดไม้ข่มนามก่อนที่จะออกศึก, Thai Definition: ทำพิธีข่มชื่อศัตรูก่อนยกทัพ | | เสียศักดิ์ศรี | (v) lose one's honour, See also: be disgraced, be dishonoured, Example: ประธานาธิบดีโซเวียตยอมเสียศักดิ์ศรีเดินทางไปเยือนอดีตประเทศศัตรู เพื่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ, Thai Definition: สูญเสียเกียรติศักดิ์, สูญเสียเกียรติ | | อดสู | (adj) ashamed, See also: shameful, disgraceful, Syn. อัปยศ, อัปยศอดสู, Example: แผนการไล่ชาวบ้านออกจากพื้นที่ทำกินเป็นเรื่องอดสูที่สุดในการแก้ปัญหา | | ประเจิดประเจ้อ | (adv) unduly exposed to the public eye, See also: shamefully, disgracefully, Syn. เปิดเผย, ไม่มิดชิด, Ant. มิดชิด, Example: ในการจัดงานบุญไม่น่าให้พระภิกษุสงฆ์เข้ามาเกี่ยวข้องอย่างประเจิดประเจ้อหรือออกหน้าออกตาเกินไป, Thai Definition: อาการกระทำที่ถือกันว่าน่าละอายหรือไม่บังควรให้คนอื่นเห็น |
| | อับอายขายหน้า | [ap-āi khāinā] (v, exp) EN: be disgraceful ; be shameful ; be ashamed FR: être déshonoré | | อัปยศ | [appayot] (n) EN: shame ; disgrace ; dishonour ; ignomity FR: honte [ f ] | | อัปยศ | [appayot] (adj) EN: defamed ; shameful ; disgraceful ; ignominious FR: ignoble ; honteux | | อัปยศ | [appayot] (adv) EN: disgracefully ; ignominiously | | อัปยศอดสู | [appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour | | บัดสี | [batsī] (adj) EN: shameful ; disgraceful ; ignominious ; ashamed FR: honteux ; ignoble | | ฉีกหน้า | [chīknā] (v) EN: humiliate : mortify ; insult ; disgrace ; shame ; turn against FR: humilier | | ขายหน้า | [khāinā] (v) EN: lose face ; suffer shame ; disgrace ; shame ; feel ashamed FR: perdre la face | | ความเสื่อมเสีย | [khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit | | หมิ่น | [min] (v) EN: insult ; humiliate ; dishonor ; disgrace FR: diffamer ; insulter ; humilier | | มัวหมอง | [mūamøng] (adj) EN: tainted ; tarnished ; reproachable ; blemished ; not completely exonerated ; in disgrace ; under a cloud FR: sali ; terni | | งามหน้า | [ngāmnā] (v) EN: be disgraceful ; be shameful ; be inglorious ; be dishonorable; be ignominious | | อดสู | [otsū] (adj) EN: ashamed ; shameful ; disgraceful | | ทำลายเกียรติ | [thamlāi kīet] (v, exp) EN: discredit ; disgrace FR: discréditer | | ตกกระป๋อง | [tok krapǿng] (v, exp) EN: be out of favour ; have a downfall ; become a has-been ; suffer a misfortune FR: être en disgrâce | | อุจาด | [ujāt] (adj) EN: disgraceful ; ugly FR: obscène ; indécent |
| | | | disgraceful | (adj) giving offense to moral sensibilities and injurious to reputation; ; - Thackeray, Syn. scandalous, shameful, shocking | | disgracefully | (adv) in a dishonorable manner or to a dishonorable degree, Syn. discreditably, ingloriously, dishonorably, ignominiously, dishonourably, shamefully | | black | (adj) (used of conduct or character) deserving or bringing disgrace or shame; - Rachel Carson, Syn. disgraceful, shameful, opprobrious, ignominious, inglorious | | discredit | (v) damage the reputation of, Syn. disgrace | | dishonor | (v) bring shame or dishonor upon, Syn. shame, dishonour, attaint, disgrace, Ant. honor | | shame | (n) a state of dishonor, Syn. ignominy, disgrace | | shamefulness | (n) unworthiness meriting public disgrace and dishonor, Syn. ignominiousness, disgracefulness | | take down | (v) reduce in worth or character, usually verbally, Syn. demean, put down, disgrace, degrade |
| | Disgrace | v. t. [ imp. & p. p. Disgraced p. pr. & vb. n. Disgracing ] [ Cf. F. disgracier. See Disgrace, n. ] 1. To put out of favor; to dismiss with dishonor. [ 1913 Webster ] Flatterers of the disgraced minister. Macaulay. [ 1913 Webster ] Pitt had been disgraced and the old Duke of Newcastle dismissed. J. Morley. [ 1913 Webster ] 2. To do disfavor to; to bring reproach or shame upon; to dishonor; to treat or cover with ignominy; to lower in estimation. [ 1913 Webster ] Shall heap with honors him they now disgrace. Pope. [ 1913 Webster ] His ignorance disgraced him. Johnson. [ 1913 Webster ] 3. To treat discourteously; to upbraid; to revile. [ 1913 Webster ] The goddess wroth gan foully her disgrace. Spenser. Syn. -- To degrade; humble; humiliate; abase; disparage; defame; dishonor; debase. [ 1913 Webster ] | | Disgrace | n. [ F. disgrâce; pref. dis- (L. dis-) + grâce. See Grace. ] 1. The condition of being out of favor; loss of favor, regard, or respect. [ 1913 Webster ] Macduff lives in disgrace. Shak. [ 1913 Webster ] 2. The state of being dishonored, or covered with shame; dishonor; shame; ignominy. [ 1913 Webster ] To tumble down thy husband and thyself
From top of honor to disgrace's feet? Shak. [ 1913 Webster ] 3. That which brings dishonor; cause of shame or reproach; great discredit; as, vice is a disgrace to a rational being. [ 1913 Webster ] 4. An act of unkindness; a disfavor. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] The interchange continually of favors and disgraces. Bacon. Syn. -- Disfavor; disesteem; opprobrium; reproach; discredit; disparagement; dishonor; shame; infamy; ignominy; humiliation. [ 1913 Webster ] | | disgraced | adj. suffering shame or dishonor.
Syn. -- discredited, dishonored, shamed. [ WordNet 1.5 ] | | Disgraceful | a. Bringing disgrace; causing shame; shameful; dishonorable; unbecoming; as, profaneness is disgraceful to a man. -- Dis*grace"ful*ly, adv. -- Dis*grace"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] The Senate have cast you forth disgracefully. B. Jonson. [ 1913 Webster ] | | Disgracer | n. One who disgraces. [ 1913 Webster ] | | Disgracious | a. [ Cf. F. disgracieux. ] Wanting grace; unpleasing; disagreeable. Shak. [ 1913 Webster ] | | Disgracive | a. Disgracing. [ Obs. ] Feltham. [ 1913 Webster ] |
| | 丑 | [chǒu, ㄔㄡˇ, 丑 / 醜] shameful; ugly; disgraceful #5,012 [Add to Longdo] | | 耻 | [chǐ, ㄔˇ, 耻 / 恥] shame; disgrace #12,234 [Add to Longdo] | | 可耻 | [kě chǐ, ㄎㄜˇ ㄔˇ, 可 耻 / 可 恥] shameful; disgraceful; ignominious #13,518 [Add to Longdo] | | 耻辱 | [chǐ rǔ, ㄔˇ ㄖㄨˇ, 耻 辱 / 恥 辱] disgrace; shame; humiliation #14,589 [Add to Longdo] | | 辱 | [rǔ, ㄖㄨˇ, 辱] disgrace; insult #17,174 [Add to Longdo] | | 垢 | [gòu, ㄍㄡˋ, 垢] dirt; disgrace #24,559 [Add to Longdo] | | 彭德怀 | [Péng Dé huái, ㄆㄥˊ ㄉㄜˊ ㄏㄨㄞˊ, 彭 德 怀 / 彭 德 懷] Peng Dehuai (1898-1974), top communist general, subsequently politician and politburo member, disgraced after attacking Mao's failed policies in 1959, and died after extensive persecution during the Cultural Revolution #25,831 [Add to Longdo] | | 现世 | [xiàn shì, ㄒㄧㄢˋ ㄕˋ, 现 世 / 現 世] this life; tolose face; to be disgraced #34,231 [Add to Longdo] | | 受辱 | [shòu rǔ, ㄕㄡˋ ㄖㄨˇ, 受 辱] insulted; humiliated; disgraced #43,930 [Add to Longdo] | | 失宠 | [shī chǒng, ㄕ ㄔㄨㄥˇ, 失 宠 / 失 寵] lose favor; be in disfavor; be disgraced #53,008 [Add to Longdo] | | 破相 | [pò xiàng, ㄆㄛˋ ㄒㄧㄤˋ, 破 相] lit. appearance ruined by a scar; fig. to lose face; disgraced #61,155 [Add to Longdo] | | 谪 | [zhé, ㄓㄜˊ, 谪 / 謫] disgrace (an official); find fault #64,637 [Add to Longdo] | | 羞惭 | [xiū cán, ㄒㄧㄡ ㄘㄢˊ, 羞 惭 / 羞 慚] a disgrace; (to be) ashamed #79,536 [Add to Longdo] | | 浊流 | [zhuó liú, ㄓㄨㄛˊ ㄌㄧㄡˊ, 浊 流 / 濁 流] turbid flow; muddy waters; fig. a contemptible person; fig. corrupt or disgraceful social trends #79,879 [Add to Longdo] | | 玷 | [diàn, ㄉㄧㄢˋ, 玷] blemish; disgrace; flaw in jade #100,602 [Add to Longdo] | | 不名誉 | [bù míng yù, ㄅㄨˋ ㄇㄧㄥˊ ㄩˋ, 不 名 誉 / 不 名 譽] disreputable; disgraceful #142,879 [Add to Longdo] | | 八荣八耻 | [bā róng bā chǐ, ㄅㄚ ㄖㄨㄥˊ ㄅㄚ ㄔˇ, 八 荣 八 耻 / 八 榮 八 恥] honors and disgraces [Add to Longdo] | | 荣辱观 | [róng rǔ guān, ㄖㄨㄥˊ ㄖㄨˇ ㄍㄨㄢ, 荣 辱 观 / 榮 辱 觀] view of honor and disgrace [Add to Longdo] | | 没水平 | [méi shuǐ píng, ㄇㄟˊ ㄕㄨㄟˇ ㄆㄧㄥˊ, 没 水 平 / 沒 水 平] disgraceful; poor quality; sub-standard [Add to Longdo] | | 謑 | [xì, ㄒㄧˋ, 謑] shame, disgrace [Add to Longdo] | | 载漪 | [Zài yī, ㄗㄞˋ ㄧ, 载 漪 / 載 漪] Zai Yi (1856-1922), Manchu imperial prince and politician, disgraced after supporting the Boxers [Add to Longdo] |
| | | 傷(P);疵;瑕;創 | [きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo] | | 汚れ;穢れ | [けがれ, kegare] (n) uncleanness; impurity; disgrace #14,745 [Add to Longdo] | | おめおめ | [omeome] (adv-to) (1) (on-mim) shamelessly; acting brazenly unaffected; (2) being resigned to (disgrace) [Add to Longdo] | | 位牌を汚す | [いはいをけがす, ihaiwokegasu] (exp, v5s) to disgrace one's ancestors; to tarnish the honour of one's ancestors [Add to Longdo] | | 汚し | [よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo] | | 汚す(P);穢す | [よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo] | | 汚辱 | [おじょく, ojoku] (n) disgrace; humiliation; insult [Add to Longdo] | | 汚点 | [おてん, oten] (n) stain; blot; flaw; disgrace; (P) [Add to Longdo] | | 顔に泥を塗る | [かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo] | | 顔汚し | [かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo] | | 狂態 | [きょうたい, kyoutai] (n) disgraceful behavior; disgraceful behaviour [Add to Longdo] | | 屈辱 | [くつじょく, kutsujoku] (n) disgrace; humiliation; (P) [Add to Longdo] | | 見っともない | [みっともない, mittomonai] (adj-i) (uk) shameful; disgraceful; indecent; unseemly; unbecoming; improper; (P) [Add to Longdo] | | 国辱 | [こくじょく, kokujoku] (n) national disgrace [Add to Longdo] | | 失態(P);失体 | [しったい, shittai] (n) mismanagement; fault; error; failure; disgrace; discredit; (P) [Add to Longdo] | | 醜行 | [しゅうこう, shuukou] (n) disgraceful (scandalous) conduct; shameful behavior; shameful behaviour [Add to Longdo] | | 醜状 | [しゅうじょう, shuujou] (n) disgraceful state of affairs [Add to Longdo] | | 醜態 | [しゅうたい, shuutai] (n) shameful sight; disgraceful behavior; disgraceful behaviour; (P) [Add to Longdo] | | 辱め;辱しめ(io) | [はずかしめ, hazukashime] (n) (1) shame; disgrace; (2) raping; rape [Add to Longdo] | | 辱める | [はずかしめる, hazukashimeru] (v1, vt) (1) to put to shame; to humiliate; to disgrace; to insult; (2) to rape [Add to Longdo] | | 生き恥 | [いきはじ, ikihaji] (n) living in disgrace [Add to Longdo] | | 赤恥;赤っ恥 | [あかはじ(赤恥);あかっぱじ(赤っ恥), akahaji ( aka haji ); akappaji ( akatsu )] (n) shame; disgrace [Add to Longdo] | | 濯ぐ;漱ぐ;雪ぐ | [すすぐ;ゆすぐ(濯ぐ;雪ぐ);そそぐ(濯ぐ;雪ぐ), susugu ; yusugu ( taku gu ; yuki gu ); sosogu ( taku gu ; yuki gu )] (v5g, vt) (1) to rinse; to wash out; (2) (esp. 雪ぐ) to have one's revenge; to wipe out a disgrace [Add to Longdo] | | 端たない(ateji)(P);端ない(ateji) | [はしたない, hashitanai] (adj-i) improper; immodest; disgraceful; shameful; vulgar; low; (P) [Add to Longdo] | | 恥さらし(P);恥曝し;恥晒し | [はじさらし, hajisarashi] (adj-na, n) disgrace; (P) [Add to Longdo] | | 恥ずべき | [はずべき, hazubeki] (adj-f) disgraceful; shameful [Add to Longdo] | | 恥辱 | [ちじょく, chijoku] (n) disgrace; shame; insult; (P) [Add to Longdo] | | 年甲斐も無い;年甲斐もない;年がいもない | [としがいもない, toshigaimonai] (exp, adj-i) unbecoming; unsuitable; disgraceful; wrong for one's age; unworthy of one's years; thoughtless for one's age [Add to Longdo] | | 不興を買う | [ふきょうをかう, fukyouwokau] (exp, v5u) to fall into disgrace with; to incur someone's displeasure [Add to Longdo] | | 不見識 | [ふけんしき, fukenshiki] (adj-na, n) thoughtless; indiscreet; lacking in common sense; rashness; betraying one's lack of judgment (judgement); absurd; undignified; compromising; disgraceful [Add to Longdo] | | 不首尾 | [ふしゅび, fushubi] (adj-na, n) failure; fizzle; disgrace; disfavour; disfavor [Add to Longdo] | | 不祥 | [ふしょう, fushou] (adj-na, n) disgraceful; inauspicious; ill-omened; ominous; scandalous [Add to Longdo] | | 不祥事件 | [ふしょうじけん, fushoujiken] (n) disgraceful incident; scandalous affair; untoward (deplorable) event [Add to Longdo] | | 不評 | [ふひょう, fuhyou] (n, adj-no) bad reputation; disgrace; unpopularity; (P) [Add to Longdo] | | 不評判 | [ふひょうばん, fuhyouban] (adj-na, n) bad reputation; disgrace; unpopularity [Add to Longdo] | | 不名誉 | [ふめいよ, fumeiyo] (adj-na, n) dishonor; dishonour; disgrace; shame [Add to Longdo] | | 不面目 | [ふめんぼく;ふめんもく, fumenboku ; fumenmoku] (adj-na, n) shame; disgrace [Add to Longdo] | | 風上にも置けない | [かざかみにもおけない, kazakaminimookenai] (exp) a disgrace (to a whole group of people) [Add to Longdo] | | 芳しくない | [かんばしくない, kanbashikunai] (adj-i) poor; unfavourable; unfavorable; disgraceful [Add to Longdo] | | 名折れ | [なおれ, naore] (n) a disgrace; a blot [Add to Longdo] | | 面汚し | [つらよごし, tsurayogoshi] (n) disgrace; shame [Add to Longdo] | | 面目を失う | [めんぼくをうしなう, menbokuwoushinau] (exp, v5u) to lose face; to disgrace oneself [Add to Longdo] | | 陵辱;凌辱 | [りょうじょく, ryoujoku] (n, vs) (1) insult; affront; disgrace; indignity; (2) sexual assault; rape [Add to Longdo] | | 冷や飯;冷飯 | [ひやめし;れいはん(冷飯);ひえめし(冷飯);つめためし(冷飯), hiyameshi ; reihan ( rei meshi ); hiemeshi ( rei meshi ); tsumetameshi ( rei meshi ] (n) (1) (sens) (OK when used by men) cold rice; (2) (ひやめし only) (abbr) (See 冷や飯食い・ひやめしくい・1) hanger-on; dependent; (3) (ひやめし only) disgraced former actor [Add to Longdo] | | 瑕瑾;瑕釁 | [かきん, kakin] (n) (1) scratch; chip; nick; (2) flaw; fault; defect; (3) shame; disgrace [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
