ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: กั่น, -กั่น- |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ กั่น | (n) heft of a knife, Example: กั่นมีดอันนี้ชำรุดแล้ว, Thai Definition: ส่วนที่ถัดจากโคนอาวุธหรือเครื่องมือเป็นต้น สำหรับหยั่งลงไปในด้าม | ก๋ากั่น | (adj) brazen, See also: brash, Syn. อวดกล้า, Example: ผู้หญิงคนนี้ท่าทางก๋ากั่นเหมือนผู้ชาย |
|
| กั่น | น. ส่วนที่ถัดจากโคนอาวุธ เช่นหอก ดาบ หรือเครื่องมือ เช่นสิ่ว บุ้ง สำหรับหยั่งลงไปในด้าม. | กั้น | ก. กีดขวางหรือทำสิ่งกีดขวางเพื่อบัง คั่น หรือกันไว้ไม่ให้เข้ามา เช่น ภูเขากั้นเขตแดน กั้นถนน. | กั้นกาง | ก. กางแขนออกขวางทางไว้. | กั้นประตู | ก. เอาของมีค่าอย่างสายสร้อย เข็มขัดทอง เป็นต้น กั้นขบวนขันหมากที่บ้านเจ้าสาว โดยเจ้าบ่าวต้องจ่ายเงินเพื่อให้เป็นค่าเปิดทาง. | กั้นซู่ | น. ส่วนประกอบของเครื่องมือชนิดหนึ่งใช้จับปลา มีลักษณะเป็นไม้ซึ่งปักเป็นปีกออกไป ๒ ข้างของปากไซมาน. | กั้นซู่รั้วไซมาน | น. เครื่องมือชนิดหนึ่งใช้จับปลา ลักษณะเป็นถุงตาข่ายยาว ใช้หลักขนาดใหญ่ ๒ ต้น ปักห่างกันประมาณ ๖ เมตร เพื่อกางปากถุงไว้ใต้น้ำสำหรับดักปลาที่ว่ายตามกระแสน้ำลง มีไม้จริงขนาดเล็กหรือไม้รวกปักเป็นระยะออกจากปากถุงเป็นปีก ๒ ข้าง ให้ปีกกางเฉียงออกทำมุมประมาณ ๔๕-๙๐ องศา, ซู่กั้นรั้วไซมาน หรือ รั้วไซมาน ก็เรียก. | กั้นบัง | น. ว่านกั้นบัง. (ดู กำบัง ๓). | กั้นหยั่น | น. มีดปลายแหลม มีคม ๒ ข้าง ส่วนของใบมีดตั้งแต่กั่นถึงปลายใหญ่เท่ากัน เป็นอาวุธ สอดเข้าฝัก ใช้เหน็บเอว. | ก๋ากั่น | ว. อวดกล้า (มักใช้แก่ผู้หญิง). | กีดกั้น | ก. ขัดขวางไว้. | ซู่กั้นรั้วไซมาน | น. เครื่องมือชนิดหนึ่งใช้จับปลา ลักษณะเป็นถุงตาข่ายยาว ใช้หลักขนาดใหญ่ ๒ ต้น ปักห่างกันประมาณ ๖ เมตร เพื่อกางปากถุงไว้ใต้น้ำสำหรับดักปลาที่ว่ายตามกระแสน้ำลง มีไม้จริงขนาดเล็กหรือไม้รวกปักเป็นระยะออกจากปากถุงเป็นปีก ๒ ข้าง ให้ปีกกางเฉียงออกทำมุมประมาณ ๔๕-๙๐ องศา, กั้นซู่รั้วไซมาน หรือ รั้วไซมาน ก็เรียก. | ตีบังกั้น | ก. ช่วยปกป้องและออกรับแทน. | สุดกั่น, สุดด้าม ๑, สุดลิ่ม ๑ | ว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, มิดด้าม ก็ว่า. | กง ๒ | ไร่ล้มลุกที่ถางป่าเป็นหย่อม ๆ ตามเนื้อที่และกั้นเป็นขอบเขตไว้. | กรงทอง | น. เรียกกรงที่ใช้กั้นพระราชพิธีลงสรงเจ้าฟ้า ว่า พระกรงทอง. | กระทง ๑ | ตอนหนึ่ง ๆ ของนาซึ่งมีคันกั้น เรียกว่า กระทงนา, อันนา ก็เรียก | กระทงนา | น. ตอนหนึ่ง ๆ ของนาซึ่งมีคันกั้น, อันนา ก็เรียก. | กระแพง | น. กำแพง เช่น ทิศออกกระแพงแก้วกั้น (จารึกวัดโพธิ์). | กรุ ๒ | (กฺรุ) ก. ปิดกันช่องโหว่หรือที่ว่าง เช่น กรุฝาเรือน, รองไว้ข้างล่าง เช่น กรุก้นชะลอม, ปิดกั้น เช่น กรุบ่อ. | กลด ๑ | (กฺลด) น. เครื่องกั้นกันแดดหรือฝน ลักษณะคล้ายร่มขนาดใหญ่ ขอบมีระบาย คันยาว ใช้ถือกั้นเจ้านาย, ราชาศัพท์ว่า พระกลด, เรียกร่มขนาดใหญ่มีด้าม สำหรับพระธุดงค์โดยเฉพาะ, เรียกดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ที่มีแสงสีรุ้งเป็นวงกลมล้อมรอบ ว่า ดวงอาทิตย์ทรงกลด ดวงจันทร์ทรงกลด. | กล้องปริทรรศน์ | (ปะริทัด) น. กล้องชนิดหนึ่งที่ใช้มองดูสิ่งต่าง ๆ ซึ่งมีที่กำบังขวางกั้น หรือใช้มองดูสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่เหนือระดับสายตาผู้มองได้โดยรอบ เช่น กล้องเรือดำน้ำ, กล้องตาเรือ ก็เรียก. | กอล์ฟ | น. กีฬาชนิดหนึ่ง ใช้ไม้ตีลูกกลมผ่านพื้นที่ขวางกั้นที่เตรียมไว้ให้มีลักษณะต่าง ๆ กัน เช่น เป็นหลุมทราย บ่อนํ้า ให้ไปลงหลุมที่กำหนด. | กะต้ำ | น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าตามริมฝั่งชนิดหนึ่ง ใช้เฝือกกั้นด้านข้าง ๒ ด้านเป็นคอก ด้านหน้ามีประตูผูกเชือกชักขึ้นลงได้ ด้านหลังชิดตลิ่ง ใช้ตลิ่งเป็นที่กั้น ในคอกสะด้วยกิ่งไม้และโปรยเหยื่อเพื่อล่อให้ปลาเข้าไป, ต้อน ก็เรียก. | กะบังลม | น. แผ่นกั้นประกอบด้วยกล้ามเนื้อ เอ็นกล้ามเนื้อ และแผ่นพังผืด กั้นระหว่างช่องอกกับช่องท้อง ยืดและหดช่วยการหายใจ, คนทั่วไปเรียกบริเวณระหว่างหัวหน่าวกับสะดือ ว่า กะบังลม ด้วย. | กั้ง ๒ | ก. กั้น เช่น นา ๑๖๐๐ กินเมืองเจียดเบื้ออหักรองตลุ่มกั้งกแอทาชาต (สามดวง), ดุจจันทราทิตยมณฑล เกือบกั้งเบื้องบน บุรีระเรื่อยฉายา (อนิรุทธ์). | กันชน | น. เครื่องป้องกันการกระทบกระแทกด้านหน้าและด้านหลังรถยนต์, เรียกประเทศหรือรัฐที่กั้นอยู่ระหว่างดินแดนของ ๒ ประเทศ เพื่อมิให้พิพาทกันในเรื่องดินแดนและผลประโยชน์ ว่า ประเทศกันชน หรือ รัฐกันชน. | ก้าง ๓ | ก. กั้ง, กั้น, ขวาง, เช่น สองท้าวยินสองสายใจ จักก้างกลใด บดีบันโดยดังถวิล (สรรพสิทธิ์). | ก่าน | เก่ง, กล้า, กั่น, เช่น ปางเมื่อเจ้าเข้าดงด่าน ตววก่านกาจชาติชัฏขน สัตวตนสื่อชื่อมนนหมี ได้ทีทำนำความเข็ญ (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). | กำบัง ๓ | น. ชื่อว่านต้นดั่งกระชาย หัวเล็ก ๆ ติดกันดั่งกล้วยไข่ ต้นและใบเขียว เนื้อในขาว ใช้สำหรับเป็นว่านกันภัยในทางลัทธิ และกันว่านร้ายต่าง ๆ, ว่านกั้นบัง ก็เรียก. | กำแพง | น. เครื่องกั้น เครื่องล้อม ที่ก่อด้วยอิฐ ดิน หรือหิน เป็นต้น. | กีด | ก. กั้น, ขวาง, เกะกะ. | กีดขวาง | ก. ขวางกั้นไว้, ขวางเกะกะ. | เกิ้ง | ก. กั้น, บัง, มุง, เช่น เอาผ้าเกิ้งแดด เกิ้งหลังคา. | เกียด ๒ | ก. กัน, กั้น. | แก้วตา | น. ส่วนสำคัญของตาที่ทำให้แลเห็น, ส่วนใสของดวงตามีรูปกลมนูนทั้ง ๒ ข้าง ลักษณะใส แต่พื้นหลังนูนออกมากกว่าพื้นหน้า ตั้งอยู่ภายในดวงตา (ข้างหลังกระจกตา กั้นอยู่ระหว่าง posterior chamber กับ vitreous body ของดวงตา) | ขนัด | ลักษณนามใช้เรียกสวนที่มีคันดินกั้นเป็นตอน ๆ เช่น สวนขนัดหนึ่ง สวน ๒ ขนัด. | ขวาง | (ขฺวาง) ก. กีดกั้น, สกัด | ขีดคั่น | ก. ขีดกั้นไว้, กำหนดไว้โดยเฉพาะ เช่น อ่านหนังสือไปถึงไหนแล้ว ให้ทำเครื่องหมายขีดคั่นไว้. | เขื่อน | น. เครื่องป้องกันไม่ให้ดินริมนํ้าพัง, สิ่งที่สร้างขึ้นขวางกั้นลำนํ้า เพื่อกักเก็บน้ำไว้ใช้ประโยชน์ในทางชลประทานเป็นต้น เช่น เขื่อนเจ้าพระยา, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น กำแพงดินหรืออิฐที่ล้อมรอบต้นโพ | คัน ๑ | น. แนวดินหรือแนวทรายเป็นต้นที่พูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น คันทราย, แนวดินที่พูนขึ้นมาสำหรับกั้นนํ้า เช่น คันนา คันดิน | คั่น | ก. แทรกหรือกั้นอยู่ในระหว่าง. | คูหา | โดยอนุโลมใช้เรียกช่องที่กั้นไว้เป็นสัดส่วนสำหรับใช้ประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น คูหาลงคะแนนในที่เลือกตั้งสำหรับใช้ในการกาบัตรออกเสียงลงคะแนนเลือกตั้ง. | จักรวาล | เทือกเขาในนิยาย เป็นกำแพงล้อมรอบโลกและเป็นเขตกั้นแสงสว่างกับความมืด, บริเวณโดยรอบของโลก, ทั่วโลก. | จำหล่อ | น. เครื่องกีดกั้นขวางทางในสมัยโบราณ ปักเสาสูงราว ๒ ศอก มีไม้เสาทับหลัง ขวางถนนเป็น ๒ แนวเยื้องไม่ตรงกัน ปลายต่อปลายเกินกันทั้ง ๒ ข้าง, จังหล่อ จั้นหล่อ จำหลอ หรือ ผนบบ้านหล่อ ก็เรียก. | จิบ ๒ | น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ใช้เสาหรือไม้ลำปักทางซ้ายและทางขวาเรียงกันเป็นลำดับ แล้วเอาเฝือกขนาบกับเสาทั้ง ๒ ข้างอย่างเดียวกับกะบัง แต่ระหว่างกลางเอาอวนลงกางกั้นให้ปลาเข้าถุงอวน จับเมื่อเวลานํ้าไหลอ่อน ๆ. | จู่โจม | ก. ตรงเข้าไปถึงตัวอย่างรวดเร็ว เช่น สกัดกั้นทันนางกลางโพยม จู่โจมจับเป็นไม่เข่นฆ่า (รามเกียรติ์ ร. ๒ ตอนนางลอย) | ฉนวน ๑ | (ฉะหฺนวน) ก. กำบัง, คั่น, กั้น. | ฉาก ๑ | น. เครื่องบังหรือเครื่องกั้น มีหลายชนิด ใช้ตั้ง แขวน หรือพับได้, เครื่องประกอบเวทีละครเพื่อให้ดูสมจริงตามเนื้อเรื่อง เช่น ฉากป่า ฉากเมือง | ฉากบังเพลิง | น. เครื่องกั้นในพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพ พระศพ บนพระเมรุมาศหรือพระเมรุ เพื่อบังมิให้ไฟลุกลามขณะถวายพระเพลิงพระบรมศพหรือพระศพ มีลักษณะเป็นฉากพับได้ที่ติดไว้กับเสาเมรุทั้ง ๔ ด้าน เมื่อจะใช้งานจึงดึงหรือยกมาปิดไว้. | ช่องว่าง | น. พื้นที่ว่างในระหว่างที่กั้น เช่น ช่องว่างระหว่างตึก ๒ หลัง |
| ฉากกั้น | [chākkan] (n) FR: paravent [ m ] ; auvent [ m ] | กั้น | [kan] (v) EN: bar ; dam ; intercept ; block ; separate FR: barrer ; intercepter ; séparer | กั้นแบ่ง | [kanbaeng] (v) EN: share | กั้นบัง | [kanbang] (n) EN: name of Thai plants | กั้นกาง | [kankāng] (v) EN: separate ; be in order to make a partition | กั้นกาง | [kankāng] (v) EN: obstruct ; forbid | กั้นน้ำ | [kan nām] (v, exp) EN: irrigate | กั้นรั้ว | [kan rūa] (v, exp) EN: fence ; put up a fence FR: clôturer | กั้นหยั่น | [kanyan] (n) EN: two edged sword | เขื่อนกั้นน้ำ | [kheūoen kan nām] (n) EN: dam ; embankment ; weir ; barrage ; dike ; dyke FR: barrage [ m ] | กีดกั้น | [kītkan] (v) EN: hinder ; impede ; block ; bar ; encumber ; trammel | ระดับกั้นสมบูรณ์ | [radap kan sombūn] (n, exp) EN: absolute treshold | สกัดกั้น | [sakatkan] (v) EN: intercept ; cut off ; bar ; thwart FR: intercepter ; arrêter | ที่กั้นหนังสือ | [thī kan nangseū] (n, exp) FR: porte-journaux [ m ] | ยิงปืนใหญ่กั้นกาง | [ying peūnyai kankāng] (xp) EN: put up an artillery barrage |
| brash | (แบรช) adj. สะเพร่า, หุนหันพลันแล่น, ไม่ไตร่ตรอง, ทะลึ่ง, ก๋ากั่น, เปราะ (ไม้) -n. กองกิ่งไม้, กองขยะ, กองหิน, See also: brashness n. ดูbrash, Syn. impetuous, Ant. cautious |
| audacious | (adj) กล้า, ก๋ากั่น, ไม่กลัว | audaciously | (adv) อย่างไม่เกรงกลัว, อย่างไม่ครั่นคร้าม, อย่างก๋ากั่น, อย่างอาจหาญ | baggage | (n) หีบห่อ, กระเป๋าเดินทาง, หญิงโสเภณี, หญิงก๋ากั่น | brash | (adj) ไม่ไตร่ตรอง, สะเพร่า, ใจเร็วด่วนได้, หุนหันพลันแล่น, ทะลึ่ง, ก๋ากั่น | brassy | (adj) ทะลึ่ง, ก๋ากั่น, อาจหาญ | dare | (vt) กล้า, ท้าทาย, ก๋ากั่น, กล้าหาญ | immodest | (adj) ไม่สุภาพ, ทะลึ่ง, ก๋ากั่น, หยาบโลน, ไม่เรียบร้อย, ไร้ยางอาย | immodesty | (n) ความไม่สุภาพ, ความทะลึ่ง, ความก๋ากั่น, ความหยาบโลน, ความไม่เรียบร้อยร | impudent | (adj) ทะลึ่ง, ก๋ากั่น, ยโสโอหัง, อวดดี |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |