บุระ | น. กำแพงที่มีป้อมค่าย, หอ, วัง, เมือง. | อันเตบุระ, อันเตปุระ | น. ภายในราชสำนัก, ภายในวัง. | ตำแหน่ง | สิ่งที่บ่งระบุระดับความถูกต้องในการแสดงค่าของจำนวนจริงในรูปของทศนิยม เช่น ทศนิยม ๓ ตำแหน่ง หมายถึง ระดับความถูกต้องชนิดที่มีความคลาดเคลื่อนไม่เกิน ๑ ใน ๑, ๐๐๐. | บุพพาสาฬหะ, บุรพอาษาฒ, ปุรพษาฒ | (-พาสานหะ, -พาสานละหะ, บุระพะอาสาด, บุบพะอาสาด, ปุระพะสาด) น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๐ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปปากนกหรือช้างพลาย, ดาวสัปคับช้าง หรือ ดาวราชสีห์ตัวผู้ ก็เรียก. | บุรณะ | (บุระ-) ก. บูรณะ, ซ่อมแซมทำให้กลับคืนดีเหมือนเดิม เช่น บุรณะวัด, มักใช้เข้าคู่กับ ปฏิสังขรณ์ เป็น บุรณปฏิสังขรณ์. | บุรพ- | (บุระพะ-, บุบพะ-) ว. บุพ. | บุรพาจารย์, บูรพาจารย์ | (บุระ-, บูระ-) น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา, อาจารย์คนก่อน ๆ ของสถาบันการศึกษา. | บูร | (บูน) น. บุระ, กำแพงที่มีป้อมค่าย เช่น ตรีบูร, หอ, วัง, เมือง เช่น ทางใดพงาเอารสราช เจ้าจักยาตรยงงบูร (ม. คำหลวง มหาราช). | ปุพพผลคุนี, ปุรพผลคุนี, บุรพผลคุนี | (ปุบพะ-, ปุระพะ-, บุระพะ-, บุบพะ-) น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก. | ปุพพภัททะ, บุรพภัทรบท | (ปุบพะ-, บุระพะพัดทฺระบด, บุบพะพัดทฺระบด) น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก. | ปุรพผลคุนี, ปุพพผลคุนี, บุรพผลคุนี | (ปุระพะ-, ปุบพะ-, บุระพะ-, บุบพะ-) น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก. | ปุรพษาฒ, บุรพอาษาฒ, บุพพาสาฬหะ | (ปุระพะ-, บุระพะ-, บุบพะ-, บุบพาสานหะ, บุบพาสานละหะ) น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๐ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปปากนกหรือช้างพลาย, ดาวสัปคับช้าง หรือ ดาวราชสีห์ตัวผู้ ก็เรียก. | ปุระ | น. บุระ. | ไพศาขบุรณมี | (-บุระนะมี) น. วันเพ็ญเดือน ๖. | อุปโยคบุรพบท | (อุปะโยคะบุบพะบด, -บุระพะบด) น. ในไวยากรณ์หมายถึงคำนำหน้ากรรมการก. |
|