มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | อุกกาบาต | (n) meteorite, See also: meteor, Syn. ผีพุ่งไต้, ดาวตก, Example: ในวันหนึ่งๆ จะมีอุกกาบาตขนาดเล็กตกจากภายนอกโลกเข้ามายังโลกวันละหลายล้านลูก, Count Unit: ลูก, ก้อน |
| |
| | อุกกาบาต | น. ผีพุ่งไต้, อุกลาบาต ก็เรียก. | | ดาวตก | น. เทหวัตถุแข็งจากอวกาศ มี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งประกอบด้วยหินเป็นส่วนใหญ่ อีกชนิดหนึ่งประกอบด้วยเหล็กเป็นส่วนใหญ่ เมื่อเคลื่อนที่ผ่านบรรยากาศสู่ผิวโลก จะลุกไหม้ให้แสงสว่างจ้าเนื่องจากเสียดสีกับอากาศ ถ้ามีขนาดเล็กก็จะไหม้หมดก่อนถึงผิวโลก ถ้ามีขนาดใหญ่ก็จะตกถึงผิวโลกและเรียกว่า อุกกาบาต, ผีพุ่งไต้ ก็เรียก. | | เทห์ฟากฟ้า | น. เทหวัตถุในท้องฟ้าหรือในอวกาศ เช่น ดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ อุกกาบาต, บางทีใช้ เทห์ฟ้า. | | บาต | น. การตก, การตกไป, นิยมใช้ประกอบหลังคำอื่น ในคำว่า บิณฑบาต = การตกแห่งก้อนข้าว, อสนีบาต = การตกแห่งสายฟ้า คือ ฟ้าผ่า, อุกกาบาต = การตกแห่งคบเพลิง คือ ผีพุ่งไต้. | | ผีพุ่งไต้ | น. เทหวัตถุแข็งจากอวกาศ มี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งประกอบด้วยหินเป็นส่วนใหญ่ อีกชนิดหนึ่งประกอบด้วยเหล็กเป็นส่วนใหญ่ เมื่อเคลื่อนที่ผ่านบรรยากาศสู่ผิวโลก จะลุกไหม้ให้แสงสว่างจ้าเนื่องจากเสียดสีกับอากาศ ถ้ามีขนาดเล็กก็จะไหม้หมดก่อนถึงผิวโลก ถ้ามีขนาดใหญ่ก็จะตกถึงผิวโลกและเรียกว่า อุกกาบาต, ดาวตก ก็เรียก. | | อุกลาบาต | (อุกกะลาบาด) น. อุกกาบาต. | | อุลกมณี | (อุนละกะมะนี) น. อุกกาบาตที่นำมาเจียระไนทำเป็นเครื่องประดับ เชื่อว่าเป็นเครื่องรางอย่างหนึ่ง. |
| | | mesosphere | มีโซสเฟียร์, ชั้นบรรยากาศถัดขึ้นไปจากสตราโตสเฟียร์จนถึงระยะสูงประมาณ 80 กิโลเมตรเป็นชั้นที่เกิดมีปรากฏการณ์เกี่ยวกับอุกกาบาต อุณหภูมิของชั้นอากาศนี้จะลดต่ำลงถึงประมาณ -100 องศาเซลเซียส ที่ระยะสูงสุด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | meteorite | อุกกาบาต, สสารจากอวกาศวิ่งเข้าสู่โลกด้วยความเร็วสูง เมื่อเสียดสีกับบรรยากาศของโลกจึงทำให้เกิดความร้อนและแสงสว่าง อุกกาบาตบางก้อนจะลุกไหม้หมดไปในบรรยากาศ แต่บางก้อนจะมีส่วนที่เหลือตกลงสู่พื้นโลก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | ลูกอุกกาบาต | [lūk ukkābāt] (n, exp) FR: fragment de météorite [ m ] | | อุกกาบาต | [ukkābāt] (n) EN: meteorite ; meteor ; fireball FR: météorite [ f ] ; aérolithe = aérolite [ m ] |
| | | aerolite | (แอ' โรไลท) อุกกาบาตที่ส่วนใหญ่ประกอบด้วยหิน -aerolitic adj. | | crater | (เคร'เทอะ) n. ปากปล่องภูเขาไฟ, แอ่งบนพื้นผิวดาวนพเคราะห์ที่เกิดจากลูกอุกกาบาตชนหลุมกระสุนปืนใหญ่ | | falling star | n. ลูกอุกกาบาต, ดาวตก, ผีพุ่งใต้ | | fireball | n. ขีปนาวุธติดวัตถุระเบิดหรือเชื้อเพลิง, ลุกไหม้, ดาวตก, ผีพุ่งใต้, ลูกอุกกาบาต | | meteorite | (มี'ทีอะไรทฺ) n. ลูกอุกกาบาต, หินหรือแร่หรือโลหะที่ตกลงมาจากอวกาศภายนอกสู่โลก, ดาวตก, สะเก็ดดาว., See also: meteoritic adj. |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
