มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| imbecile | (อิม'บิซีล) n. คนโง่หรือคนเบาปัญญา (ฉลาดกว่า idiot) adj. โง่, เบาปัญญา, เซ่อ, See also: imbecilic adj., Syn. deranged |
| imbecile | (adj) โง่, ไม่เต็มบาท, ปัญญาอ่อน | imbecile | (n) คนโง่, คนไม่เต็มบาท, คนปัญญาอ่อน |
| imbecile | คนปัญญาอ่อนปานกลาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] | imbecile | คนมีจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| ปัญญาอ่อน | (v) be retarded, See also: be feebleminded, be a moron, be an imbecile, Example: ทารกที่เกิดมาแล้วปัญญาอ่อน ย่อมไม่สามารถพัฒนาบุคลิกภาพแบบปกติเหมือนคนอื่นๆ ได้, Thai Definition: มีภาวะที่มีระดับสติปัญญาด้อยหรือต่ำกว่าปกติ มักมีสาเหตุเกิดขึ้นในระหว่างพัฒนาการ ทำให้เด็กมีความสามารถจำกัดในด้านการเรียนรู้ และมีพฤติกรรมปรับตัวไม่อยู่ในระดับที่ควรจะเป็น | ปัญญาอ่อน | (v) be retarded, See also: be feebleminded, be a moron, be an imbecile, Example: ทารกที่เกิดมาแล้วปัญญาอ่อน ย่อมไม่สามารถพัฒนาบุคลิกภาพแบบปกติเหมือนคนอื่นๆ ได้, Thai Definition: มีภาวะที่มีระดับสติปัญญาด้อยหรือต่ำกว่าปกติ มักมีสาเหตุเกิดขึ้นในระหว่างพัฒนาการ ทำให้เด็กมีความสามารถจำกัดในด้านการเรียนรู้ และมีพฤติกรรมปรับตัวไม่อยู่ในระดับที่ควรจะเป็น |
| ไอ้บ้า | [aibā] (n) EN: jerk (vulg.) FR: fou [ m ] ; idiot [ m ] ; imbécile [ m ] | ควาย | [khwāi] (n) EN: stubborn person ; ass ; fool ; simpleton ; dunce FR: imbécile [ m ] ; simplet [ m ] | โง่เง่า | [ngō-ngao] (v) EN: be foolish ; be stupid ; be dull ; be silly ; be uneducated ; be ignorant ; be unwise FR: être idiot ; être ignorant ; être un imbécile | ปัญญาอ่อน | [panyā øn] (adj) EN: retarded ; feebleminded ; moronic ; mentally-challenged FR: imbécile ; arriéré |
| | | | Imbecile | a. [ L. imbecillis, and imbecillus; of unknown origin: cf. F. imbécile. ] Destitute of strength, whether of body or mind; feeble; impotent; esp., mentally wea; feeble-minded; as, hospitals for the imbecile and insane. Syn. -- Weak; feeble; feeble-minded; idiotic. [ 1913 Webster ] | Imbecile | n. 1. One destitute of strength; esp., one of feeble mind; -- sometimes used as a pejorative term. [ 1913 Webster ] 2. (Psychology) A person with a degree of mental retardation between that of an idiot and a moron; in a former classification of mentally retarded person, it applied to a person with an adult mental age of from four to eith years, and an I.Q. of from 26 to 50. [ PJC ] | Imbecile | v. t. To weaken; to make imbecile; as, to imbecile men's courage. [ Obs. ] Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] |
| 痴 | [chī, ㄔ, 痴] imbecile; sentimental; stupid; foolish; silly #6,900 [Add to Longdo] | 痴 | [chī, ㄔ, 痴 / 癡] imbecile; sentimental; stupid; foolish; silly #6,900 [Add to Longdo] | 楞 | [lèng, ㄌㄥˋ, 楞] to look distracted; to stare blankly; distracted; stupefied; blank; stupid; imbecile; dejected; same as 愣 #13,874 [Add to Longdo] | 懦 | [nuò, ㄋㄨㄛˋ, 懦] imbecile; timid #30,176 [Add to Longdo] | 楞子眼 | [léng zi yǎn, ㄌㄥˊ ㄗ˙ ㄧㄢˇ, 楞 子 眼] vacant look of a drunk or imbecile [Add to Longdo] |
| | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |