| คำสัตย์ | (n) promise, See also: vow, oath, pledge, swearer, guarantee, warrant, Syn. คำสัญญา, คำปฏิญาณ, คำมั่น, สัจจะ, Example: เขาให้คำสัตย์ว่าจะไม่หนี, Thai Definition: คำรับรองซึ่งบุคคลหนึ่งให้ไว้กับบุคคลอื่นว่าจะกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง | | คำสาบาน | (n) promise, See also: vow, oath, pledge, swearer, guarantee, warrant, Syn. คำสัญญา, คำมั่น, คำมั่นสัญญา, Thai Definition: คำปฏิญาณโดยกล่าวอ้าวสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นพยาน | | คำสัญญา | (n) promise, See also: vow, pledge, oath, swearer, Syn. คำสาบาน, คำปฏิญาณ, คำสัตย์, สัจจะ, Example: เขาทำอะไรไม่ได้ตามชอบใจเพราะมีคำสัญญาของเขาเป็นชนักติดหลังอยู่ | | คำมั่น | (n) promise, See also: vow, oath, pledge, swearer, guarantee, warrant, Syn. คำสัญญา, คำสาบาน, คำปฏิญาณ, คำสัตย์, สัจจะ, Example: เธอเคยให้สัญญาว่าจะแบ่งสรรอำนาจให้แต่ก็ลืมคำมั่นนั้น, Count Unit: ข้อ, ประการ, Thai Definition: คำรับรองซึ่งบุคคลหนึ่งให้ไว้กับบุคคลอื่นว่าจะกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง | | คำปฏิญาณ | (n) promise, See also: vow, oath, pledge, swearer, guarantee, warrant, Syn. คำสัญญา, คำสาบาน, คำมั่นสัญญา, Example: ประชาชนที่ได้มาร่วมชุมนุมในที่นี้ได้ให้คำปฏิญาณตนว่าจะปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต, Thai Definition: คำรับรองซึ่งบุคคลหนึ่งให้ไว้กับบุคคลอื่นว่าจะกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง | | คำมั่นสัญญา | (n) promise, See also: vow, pledge, oath, swearer, Syn. คำสัญญา, คำสาบาน, คำปฏิญาณ, คำสัตย์, สัจจะ, Example: เขาลาออกจากตำแหน่งผู้บัญชาการทหารบกเพื่อรักษาคำมั่นสัญญาสุภาพบุรุษที่เคยให้ไว้, Count Unit: ข้อ, ประการ |
|
| Forswearer | n. One who rejects of renounces upon oath; one who swears a false oath. [ 1913 Webster ] | | Swearer | n. 1. One who swears; one who calls God to witness for the truth of his declaration. [ 1913 Webster ] 2. A profane person; one who uses profane language. [ 1913 Webster ] Then the liars and swearers are fools. Shak. [ 1913 Webster ] | | Wearer | n. 1. One who wears or carries as appendant to the body; as, the wearer of a cloak, a sword, a crown, a shackle, etc. [ 1913 Webster ] Cowls, hoods, and habits, with their wearers, tossed,
And fluttered into rags. Milton. [ 1913 Webster ] 2. That which wastes or diminishes. [ 1913 Webster ] |
|
