ผลลัพธ์การค้นหาสำหรับ

*zinc*

   
ภาษา
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: zinc, -zinc-
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
Dictionaries languages

English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


English-Thai: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
Zinc(n) สังกะสี (สัญลักษณ์ทางเคมีคือ Zn)
zinc oxide(n) สารสำหรับทำกระจกทึบแสงหรือไม้ขีดไฟ

English-Thai: HOPE Dictionary [with local updates]
zinc(ซิงคฺ) n. สังกะสี Zn vt. เคลือบสังกะสี., See also: zincic, zincous adj. zincoid adj.
zinc oxiden. ผงสีขาวจำพวก ZnO, ยาฝาดสมานและย่าฆ่าเชื้อโรค., Syn. zinc white
zinciferous(ซิงคิฟ'เฟอเริส) adj. ประกอบด้วยสังกะสี
zincify(ซิง'คะไฟ) vt. เคลือบสังกะสี, ชุบสังกะสี, หุ้มสังกะสี., See also: zincification n.

English-Thai: Nontri Dictionary
zinc(n) สังกะสี

อังกฤษ-ไทย: ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน [เชื่อมโยงจาก orst.go.th แบบอัตโนมัติและผ่านการปรับแก้]
zinc blendeซิงก์เบลนด์ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]
zinc etchingกลวิธีพิมพ์กัดกรดสังกะสี [ศิลปะ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
zinc whiteสีขาวสังกะสี [ศิลปะ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

อังกฤษ-ไทย: คลังศัพท์ไทย โดย สวทช.
Zinc platingการชุบสังกะสี [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี]
Zinc oxideสังกะสีออกไซด์ [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี]
Zincสังกะสี [TU Subject Heading]
Zinc coatingการชุบด้วยสังกะสี (เคลือบธรรมดา) [TU Subject Heading]
Zinc coatingsการชุบสังกะสี [TU Subject Heading]
Zinc industry and tradeอุตสาหกรรมสังกะสี [TU Subject Heading]
Zinc mines and miningเหมืองสังกะสีและการทำเหมือง [TU Subject Heading]
Zinc oxideสังกะสีออกไซด์ [TU Subject Heading]
Zinciteซิงไคต์, Example: แหล่ง - ในประเทศไทยพบในจังหวัดตาก ประโยชน์ - เป็นสินแร่สังกะสีสำคัญลำดับสองของโรงถลุง แฟรงคลินที่รัฐนิวเจอร์ซี่ สหรัฐอเมริกา ถลุงเอาโลหะสังกะสี และยังใช้ในการผลิตสารซิงค์ออกไซด์ (สังกะสีขาว) และใช้ในการทำสีขาว [สิ่งแวดล้อม]
Chill, Zincการสั่นแบบได้รับสังกะสี [การแพทย์]
zincสังกะสี, ธาตุแทรนซิชัน เลขอะตอม 30 สัญลักษณ์ คือ Zn เป็นโลหะสีขาวปนน้ำเงิน จุดหลอมเหลว 419.5°C จุดเดือด 907°C ในธรรมชาติเกิดอยู่ในแร่ต่าง ๆ เช่น คาลาไมน์(ZnCO3) ซิงค์ไซต์(ZnO) และซิงค์เบลนด์(ZnS) ใช้ทำโลหะผสมและชุบเหล็ก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]
zinc blendeซิงค์เบลนด์, แร่ชนิดหนึ่ง เป็นผลึกของสารประกอบสังกะสีซัลไฟด์  สูตรเคมีคือ ZnS แร่ชนิดนี้มักมีแร่เหล็กปนอยู่ด้วยประมาณ 20% มีสีเหลือง น้ำตาลปนแดงหรือดำ มีความวาวคล้ายเพชร ความแข็ง 3.5-4 ใช้นำมาถลุงเอาโลหะสังกะสี [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]
Insulin-Zincอินซูลิน-สังกะสี [การแพทย์]

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
zincBrass is an alloy of copper and zinc.
zincThis metal is called zinc.

Thai-English: NECTEC's Lexitron-2 Dictionary [with local updates]
สังกะสี(n) zinc, Example: ทองเหลืองประกอบด้วยทองแดงและสังกะสี, Thai Definition: ธาตุลำดับที่ 30 สัญลักษณ์ Zn เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวแกมน้ำเงิน หลอมละลายที่ 419 ํ ซ. ใช้ประโยชน์ได้มาก เช่น นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ ใช้ฉาบผิวเหล็กเพื่อกันสนิม
นางอ้อม(n) wood fixed to the pole for nailing a piece of zinc, Count Unit: ตัว, Thai Definition: คร่าวเสาเพนียด

Thai-English-French: Volubilis Dictionary 1.0
สังกะสี[sangkasī] (n) EN: zinc  FR: zinc [ m ]

CMU English Pronouncing Dictionary Dictionary [with local updates]
zinc
zinck

Oxford Advanced Learners Dictionary (pronunciation guide only)
zinc

WordNet (3.0)
zinc(n) a bluish-white lustrous metallic element; brittle at ordinary temperatures but malleable when heated; used in a wide variety of alloys and in galvanizing iron; it occurs naturally as zinc sulphide in zinc blende, Syn. Zn, atomic number 30
zinc(v) coat or cover with zinc
zinc blende(n) an ore that is the chief source of zinc; consists largely of zinc sulfide in crystalline form, Syn. blende, sphalerite
zinc cadmium sulfide(n) cadmium sulfide containing zinc
zinc deficiency(n) a deficiency caused by inadequate zinc in the diet or by liver disease or cystic fibrosis or other diseases
zinc ointment(n) an ointment containing zinc that is used to treat certain skin diseases
zinc oxide(n) oxide of zinc; a white powder used as a pigment or in cosmetics or glass or inks and in zinc ointment, Syn. philosophers' wool, philosopher's wool, flowers of zinc
zinc sulfate(n) a colorless water-soluble powder; used as a mordant or to preserve wood or for the electrodeposition of zinc, Syn. white vitriol, zinc vitriol, zinc sulphate
zinc sulfide(n) a yellow to white crystalline fluorescent compound that occurs naturally as sphalerite or wurtzite and is used as a luminous pigment, Syn. zinc sulphide
zinc white(n) a white pigment used in house paints; consists of zinc oxide, Syn. Chinese white

The Collaborative International Dictionary of English (GCIDE) v.0.53
Dezincification

n. The act or process of freeing from zinc; also, the condition resulting from the removal of zinc. [ 1913 Webster ]

Dezincify

v. t. [ Pref. de- + zinc + -fy. ] To deprive of, or free from, zinc. [ 1913 Webster ]

Photozincograph

n. A print made by photozincography. -- Pho`to*zin`co*graph"ic, a. [1913 Webster]

Photozincography

n. [ Photo- + zincography. ] A process, analogous to photolithography, for reproducing photographed impressions transferred to zinc plate. [ 1913 Webster ]

Zinc

n. [ G. zink, probably akin to zinn tin: cf. F. zinc, from the German. Cf. Tin. ] (Chem.) An abundant element of the magnesium-cadmium group, extracted principally from the minerals zinc blende, smithsonite, calamine, and franklinite, as an easily fusible bluish white metal, which is malleable, especially when heated. It is not easily oxidized in moist air, and hence is used for sheeting, coating galvanized iron, etc. It is used in making brass, britannia, and other alloys, and is also largely consumed in electric batteries. Symbol Zn. Atomic number 30. Atomic weight 65.38. [ Formerly written also zink. ] [ 1913 Webster ]


Butter of zinc (Old Chem.), zinc chloride, ZnCl2, a deliquescent white waxy or oily substance. --
Oxide of zinc. (Chem.) See Zinc oxide, below. --
Zinc amine (Chem.), a white amorphous substance, Zn(NH2)2, obtained by the action of ammonia on zinc ethyl; -- called also zinc amide. --
Zinc amyle (Chem.), a colorless, transparent liquid, composed of zinc and amyle, which, when exposed to the atmosphere, emits fumes, and absorbs oxygen with rapidity. --
Zinc blende [ cf. G. zinkblende ] (Min.), a native zinc sulphide. See Blende, n. (a). --
Zinc bloom [ cf. G. zinkblumen flowers of zinc, oxide of zinc ] (Min.), hydrous carbonate of zinc, usually occurring in white earthy incrustations; -- called also hydrozincite. --
Zinc ethyl (Chem.), a colorless, transparent, poisonous liquid, composed of zinc and ethyl, which takes fire spontaneously on exposure to the atmosphere. --
Zinc green, a green pigment consisting of zinc and cobalt oxides; -- called also Rinmann's green. --
Zinc methyl (Chem.), a colorless mobile liquid Zn(CH3)2, produced by the action of methyl iodide on a zinc sodium alloy. It has a disagreeable odor, and is spontaneously inflammable in the air. It has been of great importance in the synthesis of organic compounds, and is the type of a large series of similar compounds, as zinc ethyl, zinc amyle, etc. --
Zinc oxide (Chem.), the oxide of zinc, ZnO, forming a light fluffy sublimate when zinc is burned; -- called also flowers of zinc, philosopher's wool, nihil album, etc. The impure oxide produced by burning the metal, roasting its ores, or in melting brass, is called also pompholyx, and tutty. --
Zinc spinel (Min.), a mineral, related to spinel, consisting essentially of the oxides of zinc and aluminium; gahnite. --
Zinc vitriol (Chem.), zinc sulphate. See White vitriol, under Vitriol. --
Zinc white, a white powder consisting of zinc oxide, used as a pigment.
[ 1913 Webster ]

Zinc

v. t. [ imp. & p. p. Zincked or Zinced p. pr. & vb. n. Zincking or Zincing ] To coat with zinc; to galvanize. [ 1913 Webster ]

Zincane

n. (Chem.) Zinc chloride. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Zincic

a. (Chem.) Pertaining to, containing, or resembling, zinc; zincous. [ 1913 Webster ]

Zincide

n. A binary compound of zinc. [ R. ] [ 1913 Webster ]

Zinciferous

a. [ Zinc + -ferous. ] Containing or affording zinc. [ 1913 Webster ]

Zincification

n. The act or process of applying zinc; the condition of being zincified, or covered with zinc; galvanization. [ 1913 Webster ]

Zincify

v. t. [ Zinc + -fy. ] (Metal.) To coat or impregnate with zinc. [ 1913 Webster ]

Zincing

{ or , n. (Metal.) The act or process of applying zinc; galvanization. [ 1913 Webster ]

Variants: Zincking
Zincite

n. (Min.) Native zinc oxide; a brittle, translucent mineral, of an orange-red color; -- called also red zinc ore, and red oxide of zinc. [ 1913 Webster ]

Zincky

a. Pertaining to zinc, or having its appearance. [ Written also zinky. ] [ 1913 Webster ]

Zinco-

A combining form from zinc; in chemistry, designating zinc as an element of certain double compounds. Also used adjectively. [ 1913 Webster ]

Zincode

n. [ Zinc + -ode, as in electrode. ] (Elec.) The positive electrode of an electrolytic cell; anode. [ R. ] Miller. [ 1913 Webster ]

Zincograph

n. A zinc plate prepared for printing by zincography; also, a print from such a plate. [ Webster 1913 Suppl. ]

Zincographer

n. An engraver on zinc. [ 1913 Webster ]

Zincography

n. [ Zinco- + -graphy. ] The art or process of engraving or etching on zinc, in which the design is left in relief in the style of a wood cut, the rest of the ground being eaten away by acid. [ 1913 Webster ]

Zincoid

a. [ Zinc + -oid. ] Pertaining to, or resembling, zinc; -- said of the electricity of the zincous plate in connection with a copper plate in a voltaic circle; also, designating the positive pole. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Zincongraphical

{ } a. Of or pertaining to zincography; as, zincographic processes. [ 1913 Webster ]

Variants: Zincongraphic
Zinco-polar

a. [ Zinco- + polar. ] (Elec.) Electrically polarized like the surface of the zinc presented to the acid in a battery, which has zincous affinity. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Zincous

a. 1. (Chem.) (a) Of, pertaining to, or containing, zinc; zincic; as, zincous salts. (b) Hence, formerly, basic, basylous, as opposed to chlorous. [ 1913 Webster ]

2. (Physics) Of or pertaining to the positive pole of a galvanic battery; electro-positive. [ 1913 Webster ]

Chinese-English: CC-CEDICT Dictionary
[xīn, ㄒㄧㄣ, / ] zinc Zn, transition metal, atomic number 30 #6,119 [Add to Longdo]
氯化锌[lǜ huà xīn, ㄌㄩˋ ㄏㄨㄚˋ ㄒㄧㄣ,    /   ] zinc chloride #139,465 [Add to Longdo]
氧化锌[yǎng huà xīn, ㄧㄤˇ ㄏㄨㄚˋ ㄒㄧㄣ,    /   ] zinc oxide [Add to Longdo]
过渡金属[guò dù jīn shǔ, ㄍㄨㄛˋ ㄉㄨˋ ㄐㄧㄣ ㄕㄨˇ,     /    ] transition metal, usually includes: scandium Sc21 鈧|钪, titanium Ti22 鈦|钛, vanadium V23 釩 钒, chromium Cr24 鉻|铬, manganese Mn25 錳|锰, iron Fe26 鐵|铁, cobalt Co27 鈷|钴, nickel Ni28 鎳|镍, copper Cu29 銅|铜, zinc Zn30 鋅|锌, yttrium Y39 釔|钇, zirconium Zr40 鋯|锆, niobiu [Add to Longdo]

German-English: TU-Chemnitz DING Dictionary
Druckguss { m }; Druckgießen { n } | Zink-Druckguss mhigh pressure die casting; die casting | zinc die casting [Add to Longdo]
Zinkblende { f }zinc blende [Add to Longdo]
Zinkblech { n } | Zinkbleche { pl }zinc plate | zinc plates [Add to Longdo]
Zinkglasur { f }zinc glaze [Add to Longdo]
verzinken | verzinkend | verzinkt | verzinktto zinc | zincing | zinced | zincs [Add to Longdo]
Zinksalbe { f } [ med. ]zinc oxide ointment [Add to Longdo]
Zink { n } [ chem. ]zinc [Add to Longdo]

Japanese-English: EDICT Dictionary
亜鉛[あえん, aen] (n) zinc (Zn); (P) #15,362 [Add to Longdo]
オロイド[oroido] (n) oroide (gold-coloured copper-zinc alloy) [Add to Longdo]
ジンク[jinku] (n) zinc [Add to Longdo]
セレン化亜鉛[セレンかあえん, seren kaaen] (n) zinc selenide [Add to Longdo]
チンク油[チンクゆ, chinku yu] (n) zinc oxide oil [Add to Longdo]
トタン[totan] (n) (1) zinc (por [Add to Longdo]
亜鉛引き;亜鉛引[あえんびき, aenbiki] (n, adj-no) zinc coated (galvanized, galvanised) [Add to Longdo]
亜鉛華[あえんか, aenka] (n) zinc white; zinc oxide; flowers of zinc [Add to Longdo]
亜鉛華軟膏[あえんかなんこう, aenkanankou] (n) zinc oxide ointment [Add to Longdo]
亜鉛合金[あえんごうきん, aengoukin] (n) zinc alloy [Add to Longdo]
亜鉛中毒[あえんちゅうどく, aenchuudoku] (n) zinc poisoning [Add to Longdo]
亜鉛板[あえんばん, aenban] (n) zinc plate [Add to Longdo]
亜鉛版[あえんばん, aenban] (n) zinc etching [Add to Longdo]
亜鉛末[あえんまつ, aenmatsu] (n) zinc dust [Add to Longdo]
鉛樹[えんじゅ, enju] (n) lead tree (lead or zinc in a solution of acetate of lead) [Add to Longdo]
塩化亜鉛[えんかあえん, enkaaen] (n) zinc chloride [Add to Longdo]
金鑞[きんろう, kinrou] (n) alloy of gold, silver, copper, zinc, cadmium, etc., used to fuse items of gold [Add to Longdo]
酵母亜鉛[こうぼあえん, kouboaen] (n) zinc yeast; zinc-enriched yeast [Add to Longdo]
酸化亜鉛[さんかあえん, sankaaen] (n) zinc oxide (ZnO) [Add to Longdo]
真鍮鑞[しんちゅうろう, shinchuurou] (n) type of alloy of copper and zinc (brass) with zinc at about 33-67% used to solder metals like copper and iron [Add to Longdo]
閃亜鉛鉱[せんあえんこう, sen'aenkou] (n) sphalerite; zinc blende [Add to Longdo]
硫化亜鉛[りゅうかあえん, ryuukaaen] (n) zinc sulfide (ZnS) (sulphide) [Add to Longdo]
硫酸亜鉛[りゅうさんあえん, ryuusan'aen] (n) zinc sulfate (ZnSO4) (sulphate) [Add to Longdo]
皓礬[こうばん, kouban] (n) zinc sulfate heptahydrate; white vitriol [Add to Longdo]

เพิ่มคำศัพท์


ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ


Are you satisfied with the result?



Discussions

ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม
Go to Top