discredit | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การสูญเสียชื่อเสียง, Syn. disesteem, disrepute, Ant. grace | disgrace | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความอัปยศ, การขายหน้า, ความน่าอดสู, Syn. dishonor, discredit, disrepute, infamy, Ant. grace, honor | dishonor | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความขายหน้า, ความอับอาย, ความอัปยศ, Syn. shame, infamy, abasement, Ant. grace, honor | dishonour | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Syn. shame, infamy, Ant. grace, honor | tarnish | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: ความมัวหมอง | unwholesomeness | (n) ความเสื่อมเสียต่อศีลธรรม |
|
attaint | (อะเทนทฺ') vt. ประกาศเพิกถอนสิทธิ, ทำให้เสื่อมเสีย (เกียรติ) , กล่าวหา -n. =attainder, ความเสื่อมเสีย (เกียรติ) (disgrace, taint) | disgrace | (ดิสเกรส') n. การเสียหน้า, ความเสื่อมเสีย, การถอดถอนยศฐาบรรดาศักดิ์, ความอัปยศอดสู vt. ทำให้เสียหน้า, ทำให้ขายหน้า, ทำให้เสื่อมเสีย., See also: disgracer n., Syn. shame, dishonour, Ant. honour, credit | expense | (อิคซฺเพนซฺ') n. ค่าใช้จ่าย, การใช้จ่าย, การสละ, ค่าเสียหาย, ความสิ้นเปลือง. -Phr. (at the expense of สูญเสีย) -Phr. (at his (her, our, etc.) expense ทำความเสื่อมเสียแก่), Syn. cost | indignity | (อินดิก' นิที) n. ความเสียเกียรติ, ความเสื่อมเสีย, การเหยียดหยาม, การสบประมาท, การดูถูก, Syn. insult, dishonour | wear and tear | n. ความเสื่อมเสีย, ความสึก, การสึกหรอ, ความสึกกร่อน, การลดลงของคุณค่า, ค่าสึกหรอ | wounded | (วูน'ดิด) adj. ได้รับบาดเจ็บ, ได้รับบาดแผล, ได้รับความเสื่อมเสีย n. ผู้ได้รับบาดเจ็บ, Syn. injured |
|