ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -pelfry-, *pelfry* |
(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา -pelfry- มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: belfry) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ Pelfry | { } n. Pelf; also, figuratively, rubbish; trash. [ Obs. ] Cranmer. [ 1913 Webster ] Variants: Pelfray | Belfry | n. [ OE. berfray movable tower used in sieges, OF. berfreit, berfroit, F. beffroi, fr. MHG. bervrit, bercvrit, G. bergfriede, fr. MHG. bergen to protect (G. bergen to conceal) + vride peace, protection, G. friede peace; in compounds often taken in the sense of security, or place of security; orig. therefore a place affording security. G. friede is akin to E. free. See Burg, and Free. ] 1. (Mil. Antiq.) A movable tower erected by besiegers for purposes of attack and defense. [ 1913 Webster ] 2. A bell tower, usually attached to a church or other building, but sometimes separate; a campanile. [ 1913 Webster ] 3. A room in a tower in which a bell is or may be hung; or a cupola or turret for the same purpose. [ 1913 Webster ] 4. (Naut.) The framing on which a bell is suspended. [ 1913 Webster ] |
|
| | belfry | (เบล'ฟรี) n. หอระฆัง, โครงไม้สำหรับแขวนระฆัง, See also: belfried adj. มีหอระฆัง |
| | | หอระฆัง | (n) belfry, See also: bell tower, Example: หอระฆังหลังเก่าดูทรุดโทรมเต็มที, Count Unit: หลัง, Thai Definition: หอสูงสำหรับแขวนระฆัง | หอระฆัง | (n) belfry, See also: bell tower, campanile, Example: หอระฆังหลังเก่าดูทรุดโทรมเต็มที, Count Unit: หลัง |
| หอระฆัง | [hørakhang] (n) EN: belfry ; bell tower FR: beffroi [ m ] ; clocher [ m ] ; campanile [ m ] |
| | | belfry | (n) a room (often at the top of a tower) where bells are hung |
| Belfry | n. [ OE. berfray movable tower used in sieges, OF. berfreit, berfroit, F. beffroi, fr. MHG. bervrit, bercvrit, G. bergfriede, fr. MHG. bergen to protect (G. bergen to conceal) + vride peace, protection, G. friede peace; in compounds often taken in the sense of security, or place of security; orig. therefore a place affording security. G. friede is akin to E. free. See Burg, and Free. ] 1. (Mil. Antiq.) A movable tower erected by besiegers for purposes of attack and defense. [ 1913 Webster ] 2. A bell tower, usually attached to a church or other building, but sometimes separate; a campanile. [ 1913 Webster ] 3. A room in a tower in which a bell is or may be hung; or a cupola or turret for the same purpose. [ 1913 Webster ] 4. (Naut.) The framing on which a bell is suspended. [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |