ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -feud-, *feud*, feu |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ feud | (n) ความอาฆาต, See also: ความพยาบาท, ความบาดหมาง, ความแตกร้าว, Syn. conflict, discord, disunion, Ant. accord, agreement | feud | (vi) อาฆาต, See also: พยาบาท, บาดหมาง, แตกร้าว | feudal | (adj) เกี่ยวกับระบบศักดินา | feud with | (phrv) ทะเลาะอย่างรุนแรงและยาวนานกับ | feudalism | (n) ระบบศักดินา, See also: ระบบเศรษฐกิจ การเมืองและสังคมในยุโรปช่วงศตวรรษที่ 5 ถึง ศตวรรษที่ 15 | feudality | (n) ความเป็นศักดินา | feudalize | (vt) ทำให้เป็นระบบศักดินา |
|
| feud | (ฟิวดฺ) n., vi. (การ) ทะเลาะวิวาท, อาฆาตพยาบาทกัน, Syn. quarrel | feudal | (ฟิว'เดิล) adj. (เกี่ยวกับ) ทิ่ดินศักดินา, ทรัพย์สินที่เป็นมรดกตกทอด, ระบบศักดินา, ยุคกลาง (Middle Age) , เกี่ยวกับการอาฆาตพยาบาทที่ต่อเนื่องกันเป็นเวลายาวนาน, เกี่ยวกับการทะเลาะวิวาท | feudalism | (ฟิว'เดิลลิสซึม) n. ระบบศักดินา, วิธีการทางศักดินา, ลัทธิศักดินา. -feudalist n., See also: feudalistic adj. | feudist | (ฟิว' ดิสทฺ) n. ผู้ทะเลาะวิวาท, ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับกฎหมายระบบศักดินา |
| feud | (n) การพิพาทอย่างรุนแรง, ความพยาบาท, ความอาฆาต, การทะเลาะวิวาท | feudal | (adj) เกี่ยวกับระบบศักดินา | feudalism | (n) การปกครองระบบศักดินา |
| feudalism | ระบบฟิวดัล, ระบบเจ้าครองนคร, ระบบเจ้าขุนมูลนาย [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | | | | ขุ่นแค้น | (v) feud, See also: irritate to the extent of being revengeful, Syn. เคืองแค้น, ขัดแค้น, โกรธแค้น, Example: เขารู้สึกขุ่นแค้นคู่แข่งมากที่เอาชนะเขาด้วยกลโกง, Thai Definition: โกรธอย่างเจ็บแค้นหรือผูกใจเจ็บ | ความอาฆาต | (n) feud, See also: vindictiveness, malice, resentment, rancour, Syn. ความพยาบาท, Example: วัยรุ่นเป็นวัยเจ้าอารมณ์และมีบางรายถึงกับแสดงความอาฆาตหรือไม่ก็โต้ตอบอย่างรุนแรง, Thai Definition: ความผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น | อาฆาตแค้น | (v) feud, See also: spite, look upon with hatred, Syn. อาฆาต, พยาบาท, Example: เขาแสดงความมีใจกว้างขวาง โดยไม่ถือสา หรืออาฆาตแค้นฝ่ายตรงข้ามแต่อย่างใด เมื่อได้อยู่ในฐานะเจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่, Thai Definition: ผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น | อาฆาต | (v) feud, See also: spite, look upon with hatred, Syn. อาฆาตแค้น, พยาบาท, Example: ศาสนาสอนให้คนมีจิตใจเมตตาต่อกัน ไม่ผูกพยาบาท อาฆาต จองเวรต่อกัน, Thai Definition: ผูกใจเจ็บ และอยากแก้แค้น, Notes: (บาลี/สันสกฤต) | ความแตกร้าว | (n) feud, See also: quarrel, disagreeableness, Syn. ความแตกสามัคคี, ความแตกแยก, ความบาดหมาง, Ant. ความปรองดอง, ความสามัคคี, Example: กระแสข่าวที่ปรากฏออกมาเน้นโจมตีเรื่องความแตกร้าวภายในพรรค |
| อาฆาต | [ākhāt] (n) EN: feud ; grudge ; enmity ; hostility FR: inimitié [ f ] ; aversion [ f ] | อาฆาต | [ākhāt] (v) EN: feud ; spite ; look upon with hatred ; be hostile to ; regard as an enemy ; have an enmity against FR: garder rancune ; se venger ; éprouver un sentiment d'aversion | อาฆาตแค้น | [ākhāt khaēn] (v, exp) EN: feud ; spite ; look upon with hatred | ผูกเวร | [phūk wēn] (v) EN: hold grudge against ; seek revenge ; bear someone a grudge ; start a feud with ; enter into a feud ; engage in endless retributions | ระบบศักดินา | [rabop sakdinā] (n, exp) EN: feudalism | ศักดินา | [sakdinā] (n) EN: feudal | ยุคศักดินา | [yuk sakdinā] (n, exp) EN: age of feudalism |
| | | feud | (n) a bitter quarrel between two parties | feud | (v) carry out a feud | feudal | (adj) of or relating to or characteristic of feudalism, Syn. feudalistic | feudalism | (n) the social system that developed in Europe in the 8th century; vassals were protected by lords who they had to serve in war, Syn. feudal system | feudalize | (v) bring (a country or people) under feudalism | feudal lord | (n) a man of rank in the ancient regime, Syn. seigneur, seignior | feudally | (adv) in a feudal manner | feudatory | (adj) of or pertaining to the relation of a feudal vassal to his lord | feudatory | (adj) owing feudal allegiance to or being subject to a sovereign |
| Feud | n. [ OE. feide, AS. f&aemacr_;hð, fr. fāh hostile; akin to OHG. fēhida, G. fehde, Sw. fejd, D. feide; prob. akin to E. fiend. See Foe. ] 1. A combination of kindred to avenge injuries or affronts, done or offered to any of their blood, on the offender and all his race. [ 1913 Webster ] 2. A contention or quarrel; especially, an inveterate strife between families, clans, or parties; deadly hatred; contention satisfied only by bloodshed. [ 1913 Webster ] Mutual feuds and battles betwixt their several tribes and kindreds. Purchas. Syn. -- Affray; fray; broil; contest; dispute; strife. [ 1913 Webster ] | Feud | n. [ LL. feudum, feodum prob. of same origin as E. fief. See Fief, Fee. ] (Law) A stipendiary estate in land, held of a superior, by service; the right which a vassal or tenant had to the lands or other immovable thing of his lord, to use the same and take the profits thereof hereditarily, rendering to his superior such duties and services as belong to military tenure, etc., the property of the soil always remaining in the lord or superior; a fief; a fee. [ 1913 Webster ] | feudal | a. [ F. féodal, or LL. feudalis. ] 1. Of or pertaining to feuds, fiefs, or fees; as, feudal rights or services; feudal tenures. [ 1913 Webster ] 2. Consisting of, or founded upon, feuds or fiefs; embracing tenures by military services; as, the feudal system. [ 1913 Webster ] | Feudalism | n. [ Cf. F. féodalisme. ] The feudal system; a system by which the holding of estates in land is made dependent upon an obligation to render military service to the king or feudal superior; feudal principles and usages. [ 1913 Webster ] | feudalist | n. An upholder of feudalism. [ 1913 Webster ] | Feudality | n. [ Cf. F. féodalité. ] The state or quality of being feudal; feudal form or constitution. Burke. [ 1913 Webster ] | Feudalization | n. The act of reducing to feudal tenure. [ 1913 Webster ] | Feudalize | v. t. [ imp. & p. p. Feudalized p. pr. & vb. n. Feudalizing ] To reduce to a feudal tenure; to conform to feudalism. [ 1913 Webster ] | Feudally | adv. In a feudal manner. [ 1913 Webster ] | Feudary | n. 1. A tenant who holds his lands by feudal service; a feudatory. Foxe. [ 1913 Webster ] 2. A feodary. See Feodary. [ 1913 Webster ] |
| 封建 | [fēng jiàn, ㄈㄥ ㄐㄧㄢˋ, 封 建] feudal #8,269 [Add to Longdo] | 诸侯 | [zhū hóu, ㄓㄨ ㄏㄡˊ, 诸 侯 / 諸 侯] feudal vassal; feudal princes, esp. the monarchs (dukes or princes) of the several vassal states 諸侯國|诸侯国 of Zhou during Western Zhou and Spring and Autumn periods 11th-5th century BC; subordinate warlord #17,204 [Add to Longdo] | 封建社会 | [fēng jiàn shè huì, ㄈㄥ ㄐㄧㄢˋ ㄕㄜˋ ㄏㄨㄟˋ, 封 建 社 会 / 封 建 社 會] feudal society #23,013 [Add to Longdo] | 封建主义 | [fēng jiàn zhǔ yì, ㄈㄥ ㄐㄧㄢˋ ㄓㄨˇ ㄧˋ, 封 建 主 义 / 封 建 主 義] feudalism #29,604 [Add to Longdo] | 户部 | [hù bù, ㄏㄨˋ ㄅㄨˋ, 户 部 / 戶 部] feudal Chinese Ministry of Revenue #29,616 [Add to Longdo] | 封建制度 | [fēng jiàn zhì dù, ㄈㄥ ㄐㄧㄢˋ ㄓˋ ㄉㄨˋ, 封 建 制 度] feudalism #52,276 [Add to Longdo] | 封地 | [fēng dì, ㄈㄥ ㄉㄧˋ, 封 地] feudal fiefdom; land held as a vassal in feudal society; enfeoffment #55,143 [Add to Longdo] | 世仇 | [shì chóu, ㄕˋ ㄔㄡˊ, 世 仇] feud #81,224 [Add to Longdo] | 封建主 | [fēng jiàn zhǔ, ㄈㄥ ㄐㄧㄢˋ ㄓㄨˇ, 封 建 主] feudal ruler #109,311 [Add to Longdo] | 宿仇 | [sù chóu, ㄙㄨˋ ㄔㄡˊ, 宿 仇] feud; vendetta; old foe #195,675 [Add to Longdo] |
| | 藩主 | [はんしゅ, hanshu] (n) feudal lord; daimyo; (P) #3,150 [Add to Longdo] | 殿 | [どの, dono] (n) feudal lord; mansion; palace #3,684 [Add to Longdo] | 大名 | [だいみょう, daimyou] (n) daimyo (Japanese feudal lord); daimio; (P) #4,446 [Add to Longdo] | 忍者 | [にんじゃ, ninja] (n) (See 忍術) ninja (persons in feudal Japan who used ninjutsu for the purposes of espionage, assassination, sabotage, etc.); (P) #5,400 [Add to Longdo] | 領主 | [りょうしゅ, ryoushu] (n) feudal lord #7,060 [Add to Longdo] | 藩士 | [はんし, hanshi] (n) feudal retainer or warrior #8,950 [Add to Longdo] | 居城 | [きょじょう, kyojou] (n) castle of a daimyo; castle of feudal lord #15,036 [Add to Longdo] | 廃藩置県 | [はいはんちけん, haihanchiken] (n) abolition of feudal domains and establishment of prefectures (1871) #18,851 [Add to Longdo] | 封建 | [ほうけん, houken] (n, vs, adj-no) feudalistic #19,282 [Add to Longdo] | フューダリズム | [fuyu-darizumu] (n) feudalism [Add to Longdo] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |