ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -culpa-, *culpa* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| culpa | (คัล'พะ) n. การไม่เอาใจใส่ความผิด, บาป -pl. culpae | culpable | (คัล'พะเบิล) adj. น่าตำหนิ, น่าประณาม., See also: culpability n. ดูculpable, Syn. blamable | exculpate | (เอคซฺ'คัลเพท) vt. ทำให้พ้นความผิด, ล้าง, ทำให้พ้นข้อกล่าวหา., See also: exculpable adj. ดูexculpate exculpation n. ดูexculpate, Syn. clear | exculpatory | (เอคซฺคัล'พระทอรี) adj. เกี่ยวกับการพ้นจากความผิด, ซึ่งหลุดพ้นจากข้อกล่าวหา | inculpable | (อินคัล' พะเบิล) adj.ไม่มีความผิด, ไร้มลทิน, ไม่มีที่ติ., See also: inculpability, inculpableness n. |
| culpable | (adj) น่าประณาม, น่าตำหนิ, น่าติเตียน | exculpate | (vt) พิสูจน์ว่าบริสุทธิ์, ทำให้พ้นผิด, ล้างบาป | inculpate | (vt) ติเตียน, กล่าวหา, ใส่ร้าย, ฟ้องร้อง |
| culpability | ความเป็นผู้ผิด (ทางอาญา) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| | | | ข้อหา | [khøhā] (n) EN: charge ; allegation ; accusation FR: accusation [ f ] ; charge [ f[ ; inculpation [ f ] | ความผิด | [khwāmphit] (n) EN: guilt ; culpability FR: culpabilité [ f ] ; tort [ m ] | รู้สึกผิด | [rūseuk phit] (v, exp) EN: feel guilty ; realize FR: avoir un sentiment de culpabilité | ยกโทษ | [yok thōt] (v) EN: forgive ; pardon ; let off ; excuse ; condone ; remit ; relent ; exculpate FR: pardonner ; gracier ; excuser ; disculper |
| | | Culpa | ‖n. [ L. ] (Law) Negligence or fault, as distinguishable from dolus (deceit, fraud), which implies intent, culpa being imputable to defect of intellect, dolus to defect of heart. Wharton. [ 1913 Webster ] | Culpability | n.; pl. Culpabilities [ Cf. F. culpabilité. ] The state of being culpable. [ 1913 Webster ] | Culpable | a. [ OE. culpable, coulpable, coupable, F. coupable, formerly also coupable, formerly also coulpable, culpable, fr. L. culpabilis, fr. culpare to blame, fr. culpa fault. ] [ 1913 Webster ] 1. Deserving censure; worthy of blame; faulty; immoral; criminal. State Trials (1413). [ 1913 Webster ] If he acts according to the best reason he hath, he is not culpable, though he be mistaken in his measures. Sharp. [ 1913 Webster ] 2. Guilty; as, culpable of a crime. [ Obs. ] Spenser. -- Cul"pa*ble*ness, n. -- Cul"pa*bly, adv. [ 1913 Webster ] | Culpatory | a. Expressing blame; censuring; reprehensory; inculpating. [ 1913 Webster ] Adjectives . . . commonly used by Latian authors in a culpatory sense. Walpole. [ 1913 Webster ] |
| 有罪 | [ゆうざい, yuuzai] (n, adj-no) guilt; culpability; (P) #9,339 [Add to Longdo] | 雪冤;雪寃 | [せつえん, setsuen] (n, vs) exoneration; exculpation [Add to Longdo] | 不徳の致すところ | [ふとくのいたすところ, futokunoitasutokoro] (exp) (with an apologetic tone) undesirable state brought about by (my) lack of virtue; feeling morally responsible; mea culpa [Add to Longdo] | 弁解(P);辯解(oK) | [べんかい, benkai] (n, vs, adj-no) justification; rationalization; pretext; explanation; exculpation; defence; defense; excuse; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |