| (เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา distain มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: disdain) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | distain | (ดิสเทน') vt. ทำให้เปรอะเปื้อน, ทำให้เป็นมลทิน, Syn. stain, sully | | disdain | (ดิสเดน') { disdained, disdaining, disdains } vt. ดูถูก, ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ. n. การดูถูก, การดูหมิ่น, ความรู้สึกที่รังเกียจ, Syn. scorn, contempt | | disdainful | (ดิสเดน'ฟูล) adj. เป็นการดูถูก (ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ) ., Syn. contemptuous, aloof |
| |
| | Distain | v. t. [ imp. & p. p. Distained p. pr. & vb. n. Distaining. ] [ OE. desteinen, OF. desteindre to take away the color, F. déteindre; pref. des- (L. dis-) + F. teindre to tinge, dye, L. tingere. See Tinge, and cf. Stain. ] To tinge with a different color from the natural or proper one; to stain; to discolor; to sully; to tarnish; to defile; -- used chiefly in poetry. “Distained with dirt and blood.” Spenser. [ 1913 Webster ] [ She ] hath . . . distained her honorable blood. Spenser. [ 1913 Webster ] The worthiness of praise distains his worth. Shak. [ 1913 Webster ] | | Disdain | n. [ OE. desdain, disdein, OF. desdein, desdaing, F. dédain, fr. the verb. See Disdain, v. t. ] 1. A feeling of contempt and aversion; the regarding anything as unworthy of or beneath one; scorn. [ 1913 Webster ] How my soul is moved with just disdain! Pope. [ 1913 Webster ] Often implying an idea of haughtiness. [ 1913 Webster ] Disdain and scorn ride sparkling in her eyes. Shak. [ 1913 Webster ] 2. That which is worthy to be disdained or regarded with contempt and aversion. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Most loathsome, filthy, foul, and full of vile disdain. Spenser. [ 1913 Webster ] 3. The state of being despised; shame. [ Obs. ] Shak. Syn. -- Haughtiness; scorn; contempt; arrogance; pride. See Haughtiness. [ 1913 Webster ] | | Disdain | v. t. [ imp. & p. p. Disdained p. pr. & vb. n. Disdaining. ] [ OE. disdainen, desdainen, OF. desdeigner, desdaigner, F. dédaigner; des- (L. dis-) + daigner to deign, fr. L. dignari to deem worthy. See Deign. ] 1. To think unworthy; to deem unsuitable or unbecoming; as, to disdain to do a mean act. [ 1913 Webster ] Disdaining . . . that any should bear the armor of the best knight living. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] 2. To reject as unworthy of one's self, or as not deserving one's notice; to look with scorn upon; to scorn, as base acts, character, etc. [ 1913 Webster ] When the Philistine . . . saw David, he disdained him; for he was but a youth. 1 Sam. xvii. 42. [ 1913 Webster ] 'T is great, 't is manly to disdain disguise. Young. Syn. -- To contemn; despise; scorn. See Contemn. [ 1913 Webster ] | | Disdain | v. i. To be filled with scorn; to feel contemptuous anger; to be haughty. [ 1913 Webster ] And when the chief priests and scribes saw the marvels that he did . . . they disdained. Genevan Testament (Matt. xxi. 15). [ 1913 Webster ] | | Disdained | a. Disdainful. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Revenge the jeering and disdained contempt
Of this proud king. Shak. [ 1913 Webster ] | | Disdainful | a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ] From these
Turning disdainful to an equal good. Akenside. -- Dis*dain"ful*ly, adv. -- Dis*dain"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Disdainishly | adv. Disdainfully. [ Obs. ] Vives. [ 1913 Webster ] | | Disdainous | a. [ OF. desdeignos, desdaigneux, F. dédaigneux. ] Disdainful. [ Obs. ] Rom. of R. [ 1913 Webster ] | | Disdainously | adv. Disdainfully. [ Obs. ] Bale. [ 1913 Webster ] |
| | disdain | (n) การดูถูกเหยียดหยาม, See also: ความรังเกียจ, Syn. contempt, despise, scorn, Ant. honor, respect | | disdain | (vt) ดูถูกเหยียดหยาม, See also: รังเกียจ, Syn. scorn, mock, ridicule, Ant. honor, respect, esteem | | disdainful | (adj) ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยาม, See also: ซึ่งแสดงความรังเกียจ, Syn. snobbish, scornful, Ant. respectful |
| | disdain | (ดิสเดน') { disdained, disdaining, disdains } vt. ดูถูก, ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ. n. การดูถูก, การดูหมิ่น, ความรู้สึกที่รังเกียจ, Syn. scorn, contempt | | disdainful | (ดิสเดน'ฟูล) adj. เป็นการดูถูก (ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ) ., Syn. contemptuous, aloof |
| | disdain | (n) การดูถูก, การรังเกียจ, การเหยียดหยาม, ความไม่ชอบ | | disdain | (vt) ดูถูก, รังเกียจ, เหยียดหยาม, ไม่ชอบ | | disdainful | (adj) ซึ่งดูหมิ่น, วางปึ่ง, ซึ่งดูถูก, หยิ่ง, จองหอง, ไว้ตัว |
| | And he disdains Geisha. | เขาก็ไม่ชอบเกอิชา Memoirs of a Geisha (2005) | | Your arrogance and conceit, your selfish disdain for the feelings of others made me realise you were the last man in the world I could ever marry. | ความหยิ่งยะโสและความอวดดี และความเห็นแก่ตัวที่ไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น ทำให้ฉันรู้ว่า ถึงคุณจะเป็นผู้ชายคนเดียวในโลก ฉันก็จะไม่แต่งงานด้วย Pride & Prejudice (2005) | | Disdaining fortune, with his brandish'd steel which smoked with bloody execution. | อยากจะหยุดโชคชะตา, ด้วยดาบที่แกว่งไกว... ...คราคร่ำด้วยควันปืนและโลหิต. V for Vendetta (2005) | | But you wear it with such disdain my guess is you didn't come from money and your school friends never let you forget it. | แต่คุณใส่มันด้วยความรู้สึกเหยียดหยาม ให้ฉันเดา คุณคงไม่ได้มา จากครอบครัวที่มีฐานะ และเพื่อนที่โรงเรียนก็มัก คอยย้ำเรื่องนี้ใส่หัวคุณเสมอๆ Casino Royale (2006) | | In the past, I have made no secret of my disdain for Chef Gusteau's famous motto, "Anyone can cook." | ในอดีต ผมเคยเหยียดหยาม อย่างไม่ปิดบัง ต่อคำขวัญอันโด่งดังของเชฟกุสโตว์ ที่ว่า "ไม่ว่าใครก็สามารถทำอาหารได้" Ratatouille (2007) | | Now, I want you to feel what it's like to be on the wrong end of your grand disdain. | ตอนนี้, ชั้นยังต้องการที่จะรู้สึกอะไรอีก มันเหมือนตอนจบที่ผิดพลาด ของการเหยียดหยามจากคุณ Episode #2.6 (2008) | | You spoke of virtues in front of me but you disdained the court with lewd pictures | ต่อหน้าข้า สิ่งที่เจ้าเอ่ยอ้างถึง ล้วนเปี่ยมล้นด้วยคุณธรรม แต่เจ้ากลับดูหมิ่นราชสำนัก ด้วยการเขียนภาพลามกต่ำทราม Portrait of a Beauty (2008) | | Women hide their need for commitment... men disguise their growing insecurity... wives mask their intense disdain. | ผู้หญิงปิดบังความต้องการที่จะผูกมัด ผู้ชายหลบเลี่ยงการเริ่มรู้สึกไม่มั่นคง ภรรยาใส่หน้ากากเพื่อป้องกันการดูถูกเหยียดหยาม Rose's Turn (2009) | | your disdain was perfectly clear from the look you gave me. | เธอแสดงความดูถูกอย่างชัดเจนจากสายตาที่มองฉัน Everybody Ought to Have a Maid (2009) | | I felt quite sure that my disdain for your vulgarity | ฉันรู้สึกว่าการดูถูกเหยียดหยามของฉันต่อความหยาบคายของคุณ Don't Walk on the Grass (2009) | | I understand your disdain, but this is a complicated situation. | ฉันเข้าใจว่าคุณดูถูกฉัน แต่เรื่องนี้มันก็ซับซ้อน The Coffee Cup (2009) | | It's just your ordinary, run-of-the-mill ex sex, fueled by the most common of aphrodisiacs... mutual loathing and disdain. | มันก็เหมือนเธอนั่นแหละ วิ่งกลับไปหาแฟนเก่า ซึ่งเป็นเชื้อเพลิงกระตุ้น ความต้องการได้อย่างดี ทั้งการดูถูกและความเกลียดชัง The Witches of Bushwick (2010) |
| | | ลบหลู่ดูหมิ่น | (v) disdain, See also: disparage, show disrespect, Syn. ดูหมิ่น, ลบหลู่ | | เหยียดหยัน | (v) disdain, See also: belittle, hold in contempt, look down on, scorn, slight, Syn. ดูถูก, เย้ยหยัน, เหยียดหยาม, ดูถูกดูหมิ่น, Example: ท่านเหยียดหยันคนจนคนไม่มีตระกูลเช่นนี้เสมอ |
| | | | | Disdain | n. [ OE. desdain, disdein, OF. desdein, desdaing, F. dédain, fr. the verb. See Disdain, v. t. ] 1. A feeling of contempt and aversion; the regarding anything as unworthy of or beneath one; scorn. [ 1913 Webster ] How my soul is moved with just disdain! Pope. [ 1913 Webster ] Often implying an idea of haughtiness. [ 1913 Webster ] Disdain and scorn ride sparkling in her eyes. Shak. [ 1913 Webster ] 2. That which is worthy to be disdained or regarded with contempt and aversion. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Most loathsome, filthy, foul, and full of vile disdain. Spenser. [ 1913 Webster ] 3. The state of being despised; shame. [ Obs. ] Shak. Syn. -- Haughtiness; scorn; contempt; arrogance; pride. See Haughtiness. [ 1913 Webster ] | | Disdain | v. t. [ imp. & p. p. Disdained p. pr. & vb. n. Disdaining. ] [ OE. disdainen, desdainen, OF. desdeigner, desdaigner, F. dédaigner; des- (L. dis-) + daigner to deign, fr. L. dignari to deem worthy. See Deign. ] 1. To think unworthy; to deem unsuitable or unbecoming; as, to disdain to do a mean act. [ 1913 Webster ] Disdaining . . . that any should bear the armor of the best knight living. Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] 2. To reject as unworthy of one's self, or as not deserving one's notice; to look with scorn upon; to scorn, as base acts, character, etc. [ 1913 Webster ] When the Philistine . . . saw David, he disdained him; for he was but a youth. 1 Sam. xvii. 42. [ 1913 Webster ] 'T is great, 't is manly to disdain disguise. Young. Syn. -- To contemn; despise; scorn. See Contemn. [ 1913 Webster ] | | Disdain | v. i. To be filled with scorn; to feel contemptuous anger; to be haughty. [ 1913 Webster ] And when the chief priests and scribes saw the marvels that he did . . . they disdained. Genevan Testament (Matt. xxi. 15). [ 1913 Webster ] | | Disdained | a. Disdainful. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] Revenge the jeering and disdained contempt
Of this proud king. Shak. [ 1913 Webster ] | | Disdainful | a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ] From these
Turning disdainful to an equal good. Akenside. -- Dis*dain"ful*ly, adv. -- Dis*dain"ful*ness, n. [ 1913 Webster ] | | Disdainishly | adv. Disdainfully. [ Obs. ] Vives. [ 1913 Webster ] | | Disdainous | a. [ OF. desdeignos, desdaigneux, F. dédaigneux. ] Disdainful. [ Obs. ] Rom. of R. [ 1913 Webster ] | | Disdainously | adv. Disdainfully. [ Obs. ] Bale. [ 1913 Webster ] |
| | | ちん | [chin] (n-suf) intimate (or disdainful) suffix used after a person's name (or the base of an adjective describing that person) #6,617 [Add to Longdo] | | 居る | [おる, oru] (v5r, vi) (1) (uk) (hum) to be (animate); to be; to exist; (v5r, aux-v) (2) (after the -te form of a verb) verb indicating continuing action or state (i.e. to be ..ing); (3) (See やがる) (after -masu base of verb) indicates contempt or disdain for another's actions; (P) #12,653 [Add to Longdo] | | やがる | [yagaru] (aux, v5r) (vulg) (after the -te form of -masu stem of a verb) verb suffix indicating hatred and contempt, or disdain for another's action [Add to Longdo] | | 厭離 | [おんり, onri] (n) Buddhism depart from (in disdain) [Add to Longdo] | | 軽蔑(P);軽べつ | [けいべつ, keibetsu] (n, vs) scorn; disdain; (P) [Add to Longdo] | | 軽蔑的 | [けいべつてき, keibetsuteki] (adj-na) contemptuous; disdainful; scornful [Add to Longdo] | | 潔し | [いさぎよし, isagiyoshi] (n) pride; disdain [Add to Longdo] | | 指弾 | [しだん, shidan] (n, vs) attack; criticism; blame; rejection; disdain [Add to Longdo] | | 人を食った | [ひとをくった, hitowokutta] (exp, adj-f) arrogant; insolent; disdainful [Add to Longdo] | | 人を人とも思わない | [ひとをひとともおもわない, hitowohitotomoomowanai] (exp) disdaining everybody; not caring an ounce about other people's feelings [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
