(เนื่องจากผลลัพธ์จากการค้นหา multiny มีน้อย ระบบจึงเลือกคำใหม่ให้โดยอัตโนมัติ: mutiny) |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ mutiny | (n) การขัดขืนคำสั่ง, See also: การฝ่าฝืนคำสั่ง | mutiny | (vi) ก่อการจลาจล, See also: ก่อการกบฏ, ต่อต้านอำนาจ | mutiny | (vi) ขัดขืนคำสั่ง, See also: กำแหง, กำเริบ, กระด้างกระเดื่อง, ฝ่าฝืน | mutiny | (n) การจลาจล, See also: การกบฏ, การลุกฮือขึ้นต่อต้านอำนาจ, Syn. uprising, overthrow | mutiny against | (phrv) ไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งของ, See also: ขัดขืนคำสั่ง |
|
| mutiny | (มิว'ทะนี) n. การกบฏ, การขัดขืน vi. ก่อการกบฏ, ขัดขืน, Syn. rebellion |
| mutiny | (n) การกบฏ, การก่อการจลาจล, การแข็งข้อ |
| mutiny | การก่อการกำเริบ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | mutiny | การก่อการกำเริบ (ในกองทัพ, ในเรือ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| Mutiny | การยึดอำนาจ [TU Subject Heading] |
| กบฏ | (v) rebel, See also: mutiny, overthrow, coup, Syn. ทรยศ, Example: ข้าพเจ้าทราบในเวลาต่อมาว่าทั้งสองคนได้ถูกส่งฟ้องศาลฐานกบฏในพระราชอาณาจักร, Thai Definition: ประทุษร้ายต่อทางอาณาจักร | กำเริบ | (v) mutiny, See also: be insolent, be intense, Syn. กำแหง, บังอาจ, โอหัง, เหิมเกริม, อหังการ, ผยอง, ลามปาม, โอหัง, Example: ลูกจ้างบางคนเราต้องคอยปรามๆ ไว้ไม่ให้เหลิงหรือกำเริบ | กำเริบเสิบสาน | (v) mutiny, See also: be insolent, be intense, run wild, Syn. กำแหง, กำเริบ, โอหัง, เหิมเกริม, ผยอง, เหิมใจ, Example: นับจากศัตรูได้ชัยชนะแล้วก็กำเริบเสิบสานขึ้นทุกที | กำแหง | (v) dare, See also: mutiny, be insolent, be intense, Syn. กล้า, บังอาจ, อวดดี, ผยอง, กำเริบ, Example: นักเลงเจ้าถิ่นชอบกำแหงกับคนที่ผ่านไปมา |
| กำแหง | [kamhaēng] (v) EN: dare ; have the effrontery ; have the nerve ; mutiny ; be insolent ; be intense FR: oser ; avoir l'audace | กำเริบ | [kamroēp] (v) EN: mutiny ; be insolent ; be intense ; insubordinate ; run wild ; take liberties ; be overconfident FR: s'enhardir | การปฏิวัติ | [kān patiwat] (n) EN: revolt ; revolution ; mutiny ; rebellion FR: révolte [ f ] ; révolution [ f ] ; insurrection [ f ] ; soulèvement [ m ] ; émeute [ f ] | ขบถ | [khabot] (v) EN: rebel ; revolt ; mutiny ; betray FR: se révolter ; se rebeller ; s'insurger ; se soulever |
| | | mutiny | (n) open rebellion against constituted authority (especially by seamen or soldiers against their officers) | mutiny | (v) engage in a mutiny against an authority |
| Mutiny | n.; pl. Mutinies [ From mutine to mutiny, fr. F. se mutiner, fr. F. mutin stubborn, mutinous, fr. OF. meute riot, LL. movita, fr. movitus, for L. motus, p. p. of movere to move. See Move. ] 1. Insurrection against constituted authority, particularly military or naval authority; concerted revolt against the rules of discipline or the lawful commands of a superior officer; hence, generally, forcible resistance to rightful authority; insubordination. [ 1913 Webster ] In every mutiny against the discipline of the college, he was the ringleader. Macaulay. [ 1913 Webster ] 2. Violent commotion; tumult; strife. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] To raise a mutiny betwixt yourselves. Shak. [ 1913 Webster ] Mutiny act (Law), an English statute reenacted annually to punish mutiny and desertion. Wharton. [ 1913 Webster ] Syn. -- See Insurrection. [ 1913 Webster ] | Mutiny | v. i. [ imp. & p. p. Mutinied p. pr. & vb. n. Mutinying ] 1. To rise against, or refuse to obey, lawful authority in military or naval service; to excite, or to be guilty of, mutiny or mutinous conduct; to revolt against one's superior officer, or any rightful authority. [ 1913 Webster ] 2. To fall into strife; to quarrel. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] |
| | | |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |