| กบาล | (กะบาน) น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกบาล เขกกบาล |
| กระบาล | (-บาน) น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกระบาล เขกกระบาล, (โบ) เขียนเป็น กระบาน ก็มี เช่น เพิกหนังทังผมนั้นออกเสียแล้วเอากรวดทรายขัดกระบานศีศะชำระให้ขาวเหมือนพรรณศรีสังข์ (สามดวง) |
| กุ๊ย | คนเลว, คนไม่สุภาพไร้มารยาท, คนชั่วต่ำช้า, เช่น หมอนั่นมันกุ๊ยชัด ๆ. |
| กู | ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด ในปัจจุบันมักถือกันว่าไม่สุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. |
| โกหก | ก. จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง, พูดปด, พูดเท็จ, (มักใช้ในที่ไม่สุภาพ). |
| ขม้ำ | (ขะมํ่า) ก. เอาปากงับกินเร็ว ๆ (ใช้แก่สุนัขเป็นต้น ถ้าใช้แก่คน ถือว่าเป็นคำไม่สุภาพ). |
| ขี้ข้า | น. คนรับใช้ (คำไม่สุภาพ) |
| โคตร, โคตร- | คำนี้บางทีก็นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่า เช่น ก่นโคตร. |
| ง่าม ๑ | น. ลักษณะหรือสิ่งที่แยกออกเป็น ๒ หรือ ๓ เป็นต้น เช่น ง่ามไม้ ไม้ง่าม สามง่าม, โดยปริยายใช้หมายถึงถ้อยคำที่มีความหมายได้ ๒ ทาง คือ ทั้งทางสุภาพและไม่สุภาพ เช่น พูดสองง่าม. |
| ดัน | ใช้เป็นคำไม่สุภาพหมายถึงขืนทำ เช่น กางเกงคับยังดันสวมเข้าไปได้, ทำสิ่งที่ไม่น่าจะทำ เช่น ดันขึ้นไปอยู่บนยอดไม้. |
| ตลกคะนอง | ว. อาการที่พูดหรือทำให้ขบขันด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ. |
| ตายห่า | อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความตกใจเป็นต้น (ใช้เป็นคำไม่สุภาพ). |
| ตายโหง | อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความตกใจเป็นต้น (ใช้เป็นคำไม่สุภาพ). |
| เถื่อน | โดยปริยายหมายความว่า ไม่สุภาพ, ดุดัน, เช่น พระเอกเรื่องนี้เถื่อน. |
| แบะอก | ก. เปิดอกเสื้อแสดงท่าว่าเป็นนักเลงหรือไม่สุภาพ. |
| ปากจัด | ว. ชอบพูดจาหรือโต้เถียงด้วยถ้อยคำแข็งกร้าวไม่สุภาพ, ด่าเก่ง, ชอบพูดจาหยาบคาย. |
| มึง | ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย, มักถือกันว่าไม่สุภาพหรือหยาบคาย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. |
| ยะ ๒ | ว. คำออกเสียงลงท้ายวลีหรือประโยค ถือว่าไม่สุภาพ เช่น ของกินนะยะ ของถวายพระนะยะ จะรีบไปไหนยะ. |
| ย่ะ | ว. คำรับ (ถือเป็นคำไม่สุภาพ). |
| ล่วงเกิน | ก. แสดงอาการเกินสมควรต่อผู้อื่นโดยล่วงจารีตประเพณีหรือจรรยามารยาทด้วยการลวนลาม ดูหมิ่น สบประมาท เป็นต้น เช่น ไม่ควรล่วงเกินพ่อแม่ด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ. |
| ล้วงกระเป๋า | ก. เอามือสอดเข้าไปในกระเป๋า, ถ้ายืนเอามือล้วงกระเป๋าเวลาอยู่ต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ถือว่าเป็นการแสดงกิริยาที่ไม่สุภาพ |
| ล่อกแล่ก | ว. แสดงอาการหลุกหลิกเป็นต้น เหลียวซ้ายแลขวาอยู่ตลอดเวลา ถือกันว่าเป็นกิริยาไม่สุภาพหรือบางทีก็ส่อพิรุธด้วย. |
| ลุกลน | ว. ไม่สุภาพเรียบร้อย เช่น เขาแสดงกิริยาลุกลนจนน่าสงสัย. |
| เลี่ยง | ก. ลักษณะอาการที่เบี่ยงออกไปจากทางหรือแนวเดิม เช่น คำนี้ไม่สุภาพเลี่ยงไปใช้คำอื่น เจ้าหน้าที่ไม่ต้องการยิงให้ถูกผู้ประท้วงจึงยิงเลี่ยงไปทางอื่น ขับรถเลี่ยงลงข้างทางเพื่อไม่ให้ชนวัวที่ยืนขวางถนน, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เลี่ยงงาน เลี่ยงกฎหมาย เลี่ยงภาษี เลี่ยงบาลี. |
| วะ ๑ | ว. คำบอกเสียงต่อท้ายประโยคแสดงความคุ้นเคยเป็นกันเองหรือแสดงความไม่สุภาพ เช่น ไปไหนวะ. |
| วับ ๆ แวม ๆ | อาการที่แต่งกายไม่มิดชิด เช่น ไม่ควรแต่งตัววับ ๆ แวม ๆ ในสถานที่พึงเคารพ ดูไม่สุภาพ. |
| เว้ย | ว. คำลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง เช่น แดงเว้ย ไปไหนเว้ย ไปตลาดมาเว้ย เบื่อจริงเว้ย, โว้ย ก็ว่า. |
| โว้ย | ว. คำลงท้ายของการร้องเรียก ถาม หรือขานรับเป็นต้น ใช้ในลักษณะที่ไม่สุภาพหรือเป็นกันเอง เช่น แดงโว้ย ไปไหนโว้ย ไปตลาดมาโว้ย เบื่อจริงโว้ย, เว้ย ก็ว่า. |
| เสียงแข็ง | อาการที่พูดด้วยน้ำเสียงไม่สุภาพ เช่น อย่าพูดเสียงแข็งกับพ่อแม่. |
| เสือก | โดยปริยายหมายความว่า เข้าไปจุ้นจ้านในเรื่องของคนอื่นโดยไม่ใช่หน้าที่หรือโดยไม่สมควร (เป็นคำไม่สุภาพ) เช่น ที่ห้ามเข้ายังเสือกเข้ามา. |
| แส่ | ก. เข้าไปยุ่งในเรื่องของคนอื่นหรือเรื่องที่มิใช่หน้าที่ของตน (เป็นคำไม่สุภาพ) เช่น แส่ไม่เข้าเรื่อง แส่หาเรื่อง |
| หยาบ, หยาบ ๆ | ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ. |
| หยาบคาย | ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย. |
| หยาบโลน | ว. ที่ไม่สุภาพและลามก เช่น พูดจาหยาบโลน แสดงกิริยาหยาบโลน. |
| หยาบหยาม | ก. กล่าวคำหรือแสดงกิริยาไม่สุภาพและเป็นการดูถูก. |
| หลุกหลิก | (หฺลุกหฺลิก) ว. อาการที่ลุกลน, อยู่ไม่สุข, ไม่เรียบร้อย, ไม่สุภาพ, เช่น เขาเป็นคนมีกิริยาหลุกหลิก. |
| หายหัว | ก. หายไปนาน เช่น ใช้ให้ไปซื้อของใกล้ ๆ แค่นี้ หายหัวไปไหนมา, หายไป, หลบไป, เช่น พอจะใช้ให้ทำงานก็หายหัวไปเลย, (เป็นคำไม่สุภาพ). |
| accost | (vt) ทัก (ด้วยท่าทีที่ไม่สุภาพหรือขู่ให้กลัว), See also: เข้าไปทัก |
| bastard | (n) ลูกนอกสมรส (ไม่สุภาพ), Syn. illegitimate child |
| brush-off | (n) การทำท่าทีไม่สนใจ (อย่างไม่เป็นมิตรและไม่สุภาพ) |
| brusque | (adj) พูดน้อยคำและไม่สุภาพ |
| barge in | (phrv) ขัดจังหวะอย่างไม่สุภาพ (คำไม่เป็นทางการ) |
| caddish | (adj) หยาบคาย, See also: ไม่สุภาพ, Ant. ungentlemanly |
| cheek up | (phrv) แสดงกิริยาไม่สุภาพหรือหยาบคายกับ (คำไม่เป็นทางการ) |
| dame | (n) นาง (คำไม่เป็นทางการ, คำไม่สุภาพ), See also: คุณนาย |
| discourteous | (adj) ไม่สุภาพ, See also: หยาบคาย, Syn. rude, impolite, desrespectful, Ant. polite, well-mannered |
| discourtesy | (n) ความไม่สุภาพ, See also: ความหยาบคาย, Syn. insult, affront, disgrace, shame |
| epithet | (n) คำไม่สุภาพ, See also: คำหยาบ |
| euphemism | (n) ศัพท์หรือภาษาที่นุ่มนวล, See also: ถ้อยคำหรือภาษาที่สุภาพที่ใช้ลดความรุนแรงของความหมายในเชิงไม่สุภาพของคำ เช่น คำที่เกี, Syn. polite term, softened expression |
| foul | (adj) ไม่สุภาพ, See also: หยาบคาย |
| gall | (n) พฤติกรรมที่หยาบคาย, See also: ความไม่สุภาพ, Syn. impertinence, Ant. respect, politeness |
| idiocy | (n) ความโง่เขลา (คำไม่สุภาพ), See also: การกระทำที่โง่เขลา, Syn. foolishness, madness |
| ill-mannered | (adj) ซึ่งไม่มีมารยาท, See also: ไม่สุภาพ, หยาบคาย, Syn. ill-bred, impolite, rude, Ant. polite, well-bred |
| impolite | (adj) ไม่สุภาพ, See also: เสียมารยาท, เสียกิริยา, หยาบคาย, Syn. discourteous, ill-mannered, rude, Ant. polite |
| impolitely | (adv) อย่างไม่สุภาพ, See also: อย่างไม่มีมารยาท, อย่างหยาบคาย, Syn. discourteously, rudely, Ant. politely |
| impoliteness | (n) ความไม่สุภาพ, See also: ความไม่มีมารยาท, ความหยาบคาย, Syn. discourtesy, rudeness, Ant. politeness |
| incivility | (n) พฤติกรรมหยาบคาย, See also: ภาษาไม่สุภาพ, ความหยาบคาย, ความไม่สุภาพ, Syn. impoliteness, rudeness, Ant. civility, politeness |
| Negress | (n) ผู้หญิงนิโกร (คำไม่สุภาพ), See also: หญิงผิวหมึก, นิโกร |
| rudely | (adv) อย่างหยาบคาย, See also: ไม่สุภาพ, Syn. impolitely, unmannerly |
| johnson | (sl) อวัยวะเพศชาย (คำไม่สุภาพ) |
| A monkey’s | (sl) ไม่สนใจ (ไม่สุภาพ), See also: ไม่แคร์, ไม่ใส่ใจ, Syn. a monkey’s chuff, Don’t give a monkey’s |
| a monkey’s chuff | (sl) ไม่สนใจ (ไม่สุภาพ), See also: ไม่แคร์, ไม่ใส่ใจ, Syn. a monkey’s, don’t give a monkey’s chuff |
| Don’t give a monkey’s chuff | (sl) ไม่สนใจ (ไม่สุภาพ), See also: ไม่แคร์, ไม่ใส่ใจ, Syn. a monkey’s, a monkey’s chuff |
| salacious | (adj) ลามก (การเขียน, รูปภาพ), See also: อุจาด, ไม่สุภาพ, Syn. lustful, lecherous, wanton |
| shortly | (adv) อย่างหยาบๆ, See also: อย่างไม่สุภาพ |
| uncivil | (adj) ซึ่งหยาบคาย, See also: ซึ่งไม่สุภาพ, Syn. disrespectful, uncouth, boorish, impolite, Ant. civil, polite |
| uncourteous | (adj) ไร้มารยาท, See also: ไม่สุภาพ, หยาบคาย, Syn. rude, Ant. courteous, polite |
| uncourtly | (adj) หยาบ, See also: ไม่สุภาพ, Syn. discourtenous, unceremonious, ungentlemanly, unladylike, impolite, uncivil, ill-bred |
| underbred | (adj) ไม่ได้รับการอบรม, See also: ไม่สุภาพ, หยาบคาย, ไม่ได้รับการสั่งสอน, Ant. ill-bred, badly brought up |
| ungracious | (adj) ไม่สุภาพ, See also: วางปึ่ง, หยาบคาย, ไม่มีมารยาท, Syn. discourteous, uncivil, gruff, rough, surly, Ant. courteous |
| weaker sex | (n) เพศหญิง (คำไม่สุภาพซึ่งผู้ชายใช้เรียกผู้หญิง), See also: พวกผู้หญิง |
| whorehouse | (n) ซ่องนางโลม (คำไม่สุภาพ), See also: ซ่อง, ซ่องโสเภณี, ซ่องของผู้หญิงหากิน, Syn. bawdyhouse, brothel, cathouse |
| backwoodsy | (แบค'วูดซี) adj. หยาบ, ไม่สุภาพลักษณะคนอยู่ป่า |
| crudity | (ครู'ดิที) n. ภาวะที่ดิบ, สิ่งที่ดิบ, สิ่งที่ยังไม่ผ่านกรรมวิธี, กิริยาที่หยาบ, กิริยาหรือคำพูดที่ไม่สุภาพ |
| crusty | (คริส'ที) adj. เกี่ยวกับเปลือกนอก, ซึ่งมีลักษณะของเปลือก, ดื้อ, หยาบ, ไม่สุภาพ., See also: crustiness n., Syn. peevish, surly, curt |
| discourteous | (ดิสเคอร์'เทียส) adj. ไม่สุภาพ, ไม่มีมารยาท, หยาบคาย., See also: discourteously adv. discourteousness n., Syn. impolite, Ant. polite, civil |
| discourtesy | (ดิสเคอร์'ทิซี) n. ความไม่สุภาพ, การไร้มารยาท, ความหยาบคาย, Syn. incivility |
| ill-mannered | (อิล'แมน'เนอร์ดฺ) adj. ซึ่งมีมารยาทเลว, ไม่สุภาพ, หยาบคาย, Syn. impolite |
| impolite | (อิมพะไลทฺ') adj. ไม่สุภาพ, หยาบคาย, ไม่มีมารยาท., See also: impolitely adv. impoliteness n., Syn. uncivil, rude |
| incivility | (อินซะวิล' ลิที) n. ความหยาบคาย, ความไม่มีมารยาท, ความไม่สุภาพ., See also: incivil adj. |
| rude | (รูด) adj. หยาบคาย, ไม่สุภาพ, หยาบ, ไม่ประณีต, ไม่ละเอียด, ไม่ไพเราะ, ขรุขระ, สาก, รุนแรง, เจ้าอารมณ์, แข็งแรง, เจริญเติบโต, คร่าว ๆ, See also: rudely adv. rudeness n., Syn. impolite, robust, barbaric |
| rugged | (รัก'กิด) adj. มีผิวขรุขระ, มีก้อนหินมาก, ตะปุ่มตะป่ำ, สาก, มีรอยย่น, เข้มงวด, ห้าวหาญ, โผงผาง, รุนแรง, มีพายุ, ไม่ไพเราะ, แสบแก้วหู, ไม่สุภาพ, อดทน, ทนทาน, ยากแค้น, See also: ruggedness n., Syn. uneven, difficult, robust |
| uncivil | (อันซิฟ'เวิล) adj. ไม่มีมารยาทที่ดี, หยาบไม่สุภาพ, ไม่มีอารยธรรม, ป่าเถื่อน, ไม่มีใจกรุณา., See also: uncivility, uncivilness n. uncivilly adv. -S.discourteous |
| uncourteous | (อันเคอ'เทียส) adj. ไร้มารยาท, ไม่สุภาพ, หยาบคาย, Syn. impolite |
| uncourtly | (อันคอร์ท'ลี) adj. หยาบ, ไม่สุภาพ, ไม้คุ้นเคยกับธรรมเนียมปฎิบัติในวัง. |
| underbred | (อันเดอะเบรด') adj. ได้รับการอบรมมาไม่ดี, ไม่สุภาพ, หยาบคาย, ไม่ใช่พันธุ์แท้., See also: underbreeding n. |
| ungracious | (อันเกร'เชิส) adj. ไม่สุภาพ, วางปึ่ง, หยาบคาย, ไม่กรุณา, ไม่มีมารยาท. |
| unmannerly | (อันแมน'เนอลี่) adj., adv. ไม่มีมาร-ยาท, ไม่สุภาพ, หยาบคาย, ไม่มีกริยา, See also: unmannerliness n. |
| discourteous | (adj) ไม่สุภาพ, ไม่เรียบร้อย, ไม่มีมารยาท, หยาบคาย |
| discourtesy | (n) ความไม่สุภาพ, ความหยาบคาย, ความไม่มีมารยาท |
| disrespectful | (adj) หยาบคาย, ไม่สุภาพ, ไม่เคารพนับถือ, ดูหมิ่น |
| immodest | (adj) ไม่สุภาพ, ทะลึ่ง, ก๋ากั่น, หยาบโลน, ไม่เรียบร้อย, ไร้ยางอาย |
| immodesty | (n) ความไม่สุภาพ, ความทะลึ่ง, ความก๋ากั่น, ความหยาบโลน, ความไม่เรียบร้อยร |
| impolite | (adj) ไม่สุภาพ, ไม่มีมารยาท, หยาบคาย |
| incivility | (n) ความไม่สุภาพ, ความหยาบคาย, ความไม่มีมารยาท |
| indecency | (n) ความไม่สุภาพ, ความหยาบคาย, ความไม่เหมาะ, ความหยาบโลน |
| uncivil | (adj) ไม่สุภาพ, หยาบคาย, ไร้มารยาท, ป่าเถื่อน |
| ungracious | (adj) ไม่สุภาพ, ไม่กรุณา, วางปึ่ง |
| unmannerly | (adj) เลว, หยาบคาย, ไม่มีมารยาท, ไม่สุภาพ |